Deze morgen op de radio, in het persoverzicht, zat het gerucht dat Siegfried Bracke in de politiek zou stappen. Ik was nog niet helemaal wakker, en hoorde een partijnaam die een beetje als sp.a klonk… Dat had ik dus fout gehoord. Toevallig was ik deze voormiddag thuis, en toevallig zag ik de N-VA-persconferentie rechtstreeks op het internet. Bracke moet het klappen van de politieke zweep natuurlijk niet leren. Hij vertelde een geloofwaardig verhaal. En dat is wat hij en N-VA elkaar te bieden hebben : geloofwaardigheid. Toevallig gaan de komende verkiezingen vooral daarover – zie ook het verhaal van Stijn Meuris. Ik zou het een godsgeschenk voor Bart De Wever noemen, maar dat lijkt me in Brackes geval net te veel een contradictio in terminis.

De Wever bleek ondertussen zelf min of meer van de schok bekomen, maar er moeten er anderen in de Wetstraat vreemd hebben opgekeken. En hier en daar misschien ook wel binnen de N-VA, een partij die plots heel wat groter en daardoor meteen ook breder wordt dan ze zelf pakweg drie jaar geleden voor mogelijk hield. Een positieve evolutie, als je het mij vraagt, maar groeipijnen zijn wellicht hier en daar onvermijdelijk.

Op de persconferentie kreeg De Wever de vraag of hij federaal premier wordt als zijn partij de grootste wordt. Dat hij niet in lachen uitbarstte, is eigenlijk heel veelzeggend. Sinds wanneer zou hij het voor mogelijk zijn beginnen houden dat hij ooit nog eens ernstig op die vraag zou moeten antwoorden ? En zou hij al beseffen dat een behoorlijk deel van zijn toekomstige kiezers inderdaad van hem -zoals eerder van Leterme- wel eens zou kunnen verwachten dat hij én de communautaire problemen aanpakt én het land goed gaat besturen ?

Dat hij niet eens bij voorbaat kansloos is, moet ook de analyse van Bracke zijn geweest. Ik onthoud van de kersverse politicus dat hij hoopt dat we het hier zelf kunnen regelen voor het IMF langs moet komen. Terecht. Ook al zou een behoorlijke dosis van het IMF-medicijn erg gezond kunnen zijn, de nevenwerking houden we misschien toch beter zelf onder controle.