Archief van
Maand: mei 2012

Cordon Sanytaire

Cordon Sanytaire

Een interessante gemeenteraad gisteren, met minstens één beslissing waarvan het stof nog niet meteen zal gaan liggen. Het RUP voor de terreinen van Sany Logistics werd voorlopig goedgekeurd, met sp.a en Open VLD voor, gesteund door 7 van de 9 CD&Vers. Twee onthoudingen, en N-VA/PLE en VB tegen. Op zich al een redelijk “straffe” stemming voor een ruimtelijk bestemmingsplan, maar het debat vond ik nog veelzeggender.

Bij de bespreking in de commissie ruimtelijke ordening stelden alle partijen vast dat er iets schortte aan het mobiliteitsluik van het plan : er was onvoldoende nagedacht over de impact van het RUP op het verkeer op Over d’Aa. De bestendiging van het bestaande transportbedrijf en de inrichting van een KMO- en kleinhandelszone op het terrein zorgt immers voor bijkomend vrachtverkeer in de al drukke straat. Bovendien dreigen er in de omgeving parkeerproblemen. Om de situatie in kaart te brengen werd besloten tot een verkeerstellng. Die werd op vier punten uitgevoerd : in beide richtingen vóór en voorbij het bedrijf. Één van de vier bleek echter onbruikbare resultaten op te leveren. Dat maakt de hele berekening van het aantal vrachtwagens dat er binnen- en buitenrijdt quasi onmogelijk. Maar zelfs met de minimale hypotheses die overeind bleven blijken het er een pak meer dan in het RUP zelf staat. Bovendien blijken die vrachtwagens, en degene die er bij zullen komen, zich te moeten invoegen in een woonstraat waar per week al 2.000 vrachtwagens rijden.

Ik heb dat allemaal netjes verteld, met hier en daar nog wat bijkomende argumenten. Toch zag de meerderheid geen reden om de telling over te doen. En nog minder om ook maar iets aan het RUP aan te passen. CD&V en sp.a vinden dus niet dat er te veel vrachtwagenverkeer is op Over d’Aa. Of minstens dat het niet van die aard is dat het opweegt tegen de “voordelen” van het plan. Al is het niet eerlijk dat ik CD&V en sp.a in één zak steek. CD&V deed tenminste nog moeite om te argumenteren. En telde de twee onthoudingen in de rangen. Helmut Jaspers zat in het publiek er keek naar zijn partijgenoten (horen was niet nodig). Ik zou graag zijn gedachten hebben gelezen…

Zowat het enige “voordeel” dat ik zie is dat een groot transportbedrijf midden tussen de woningen nu rechtszekerheid krijgt – in plaats van het huidige uitdovende karakter. Oh ja, er kan ook kleinhandel bijkomen, volgens het plan om de dorpskom van Horendonk te bedienen. Die ligt, opnieuw volgens het plan, op “wandelafstand”. Flinke stappers, die Uilenaars !

We laten het hier niet bij, want dit was de voorlopige en niet de definitieve vaststelling. Toch had ik zelf een goed gevoel bij het debat : het blijft een voorrecht om in de gemeenteraad , de plek waar de beslissing wordt genomen, te mogen argumenteren. Als ik vind dat ik heb gedaan wat ik kon doen, dan kan de stemming mijn gevoel niet eens bederven.

Nog eens zes jaar erbij ? Graag !

Si señor, si señorita

Si señor, si señorita

Elk jaar fiets de Seniorenraad door Essen om aandacht te vragen voor de verkeersveiligheid. Een goede gewoonte, en zeker als het weer zoals gisteren meezit natuurlijk ook een erg aangename uitstap. Enkele tientallen senioren haalden hun stalen ros van stal – al past die benaming een stuk minder voor de elektrische fietsen waar ze zich vandaag vaak van bedienen. Daarnaast ook heel wat lokale politici. Sommigen omdat ze dat elk jaar doen, anderen omdat de verkiezingen in aantocht zijn. Laat ik het maar zelf toegeven : ik hoor bij de tweede categorie. Zomaar op een weekdag vakantie nemen is niet zo evident, vandaar.

De tocht verliep door de mooie Essense dorpen en velden, en langs de scholen die opgetrommeld waren om ons even te komen toejuichen. Leuk, al moest een kleuterjuf met een duidelijk “blijven wuiven” haar leerlingen tot wat meer vlijt aanzetten. Dat zelfs de kleuters in onze gemeente niet voor Noord-Koreaanse toestanden in de wieg zijn gelegd, stemt me alvast hoopvol !

Heel wat stukken Essen zijn prima geschikt om te fietsen, maar op even veel plaatsen ontbreekt de infrastructuur. En er zitten hier en daar gevaarlijke gaten in de wegen. Het is geen geheim dat wij vinden dat daaraan de laatste jaren te weinig aandacht is gegeven. Het helpt om eens door Essen te fietsen om te zien dat dit niet zomaar voorspelbare oppositietaal is. Er zal gewerkt moeten worden voor nieuwe fietspaden. Zodat de fietstocht van de Seniorenraad minder om sensibilisering en meer om fietsplezier kan draaien. Want ze moeten welk elk jaar hun ronde blijven maken natuurlijk.

Volgend jaar weer ? Dat hangt natuurlijk van mijn beroepsleven af. Het was in elk geval plezant om als allerjongste (denk ik) mee te rijden. En gelukkig bleek bij de tussenstop niet alleen koffie, maar ook een fris pintje verkrijgbaar. Dat zelden zo goed smaakte !

Dienst inbegrepen

Dienst inbegrepen

We zijn vandaag met acht N-VA/PLE’ers een hapje gaan eten in het Lokaal Dienstencentrum. Omdat we honger hadden, maar ook omdat ons OCMW-raadslid Suzanne Kerstens ons had uitgenodigd. En omdat we daarmee willen laten zien dat we het LDC ondersteunen. Het eten was erg lekker, en het was er best gezellig. Al speelde daarbij ook de aanwezigheid van een groep Essense brandweermannen en hun collega’s uit Hradištko mee. Ook de burgemeester was er. Of dat voor ons was of voor de brandweer hebben we niet gevraagd…

Een volwaardig LDC stond in ons verkiezingsprogramma van 2006. We zijn dus erg tevreden dat het er nu is. Al zou ik toch liever in een gebouw zijn gestart dat nog meer was opgefrist en daarmee nog minder de allure van het voormalige ziekenhuis zou hebben. Daarvoor hadden dan wel andere afspraken gemaakt moeten worden met de eigenaars : nu kan de GZA-groep het LDC op elk moment zomaar buiten zetten. Ik ga er natuurlijk vanuit dat dit niet zal gebeuren, maar een gemeentebestuur zou een dergelijk risico toch niet mogen nemen. Daardoor is bovendien ook het subsidiedossier nog niet rond, en dat kost de Essenaar uiteraard geld. Tenslotte vind ik dat zowel wat het gebouw als de werking betreft een visie op langere termijn nog ontbreekt.

Dat neemt allemaal niet weg dat het Centrum een goede zaak is. En dat er lekker kan gegeten worden. Ik vind het ook goed dat iedereen er terecht kan voor een betaalbare maaltijd. Al moeten we er natuurlijk over blijven waken dat we de Essense horeca geen oneigenlijke concurrentie aandoen. En dat het LDC meer blijft dan een sociaal restaurant of een ontmoetingsplaats. Waarbij het bizarre besluit dat de lokalen ’s avonds niet voor iets anders gebruikt mogen worden alvast wat op mijn maag ligt : wat de gemeenschap betaalt, mag de gemeenschap ook gebruiken.

Oost West, Noord best

Oost West, Noord best

Een volle week in het noorden. Van Stockholm naar Kopenhagen en vervolgens naar Helsinki. Met een intensief, boeiend en leerrijk programma. Waarbij we ook de residenties van de drie Belgische ambassadeurs ter plaatse te zien kregen. Ik vond Helsinki altijd al bijzonder aantrekkelijk, maar mocht men ooit op het idee komen mij ambassadeur aldaar te maken, ik ga geen neen zeggen…

Hoewel het weer niet helemaal meezat, bood het weekend de kans om Kopenhagen nog wat beter te leren kennen. Zo heb ik het Louisianamuseum, een half uurtje met de trein buiten de stad, ontdekt. Een bezoek zeker waard. We hadden het geluk om net de laatste dag van de fototentoonstelling van Andreas Gursky mee te pikken. Heel indrukwekkend.

Met deze trip eindigt een drieluik van reizen naar Denemarken. Dat stilaan een weinig opvallend EU-Voorzitterschap aan het afronden is. Maar mag er wel meer verwacht worden van een voorzitter, te midden van de economische en politieke storm die Europa treft ? Zelfs met Vikingbloed in de aderen zou een mens zich voor minder wat bedeesd houden !

Tegen de haren in gestreken…

Tegen de haren in gestreken…

Het strijkatelier van het Essense OCMW blijft open. Dat is minder evident dan het lijkt : de OCMW-raad besprak eergisteren een mogelijke sluiting. Daar waren een aantal argumenten voor te geven : het cliënteel loopt terug, en bovendien is het niet zo eenvoudig om als overheid een dienstenchequebedrijf overeind te houden. Dat komt omdat de wetgeving op de dienstencheques en die op overheidspersoneel niet helemaal compatibel zijn.

Toch vond ik de argumenten om het open te houden doorwegen. Een OCMW is er niet alleen voor mensen die omwille van een laag inkomen of andere redenen beperkte mogelijkheden hebben. Het is belangrijk dat ook de middenklasse van een aantal OCMW-diensten gebruik kan maken. Dat werkt drempelverlagend, en vermindert het stigma waarmee het OCMW soms te kampen heeft. Bovendien creëert het atelier een maatschappelijk nut : de strijksters zorgen ervoor dat anderen werk en gezin gemakkelijker kunnen combineren. Dat is erg belangrijk om de werkgelegenheid in onze maatschappij te ondersteunen.

Bovendien zou het vreemd zijn om eerst een dienstencentrum te openen en dan een dienst af te schaffen die perfect in dat centrum onderdak zou kunnen vinden. Ook de efficiëntie van het atelier kan worden verbeterd, en (daarmee) ook de marketing.

Ik sluit niet uit dat er op termijn met een privébedrijf moet en kan worden samengewerkt, maar een sluiting leek me nu helemaal niet aan de orde. Dat vond klaarblijkelijk ook de meerderheid in de OCMW-raad, zoals uit het verslag kan worden afgeleid. Een meerderheid die voor één keer bestond uit alle partijen behalve CD&V. Een gunstige voorbode ?