Tom Bevers

Deze morgen op bezoek geweest in de Nederlandse taallessen die ons OCMW, samen met IVORAN, organiseert. Met enthousiaste en gemotiveerde cursisten van alle leeftijden en verschillende hoeken uit de wereld. En veel creativiteit en een vleugje humor van de lesgeefster. Het ging over de woordvolgorde in “Waarom…/Omdat…”-constructies. Niet zo eenvoudig voor de cursisten die in september begonnen zijn en twee keer per week 3 uur les krijgen. En kennis van het Engels speelt hen hierbij soms parten.

Ik ben blij dat we enkele jaren geleden dit initiatief genomen hebben, vooral onder impuls van CD&V-raadslid Jan Goosen. Om echt deel uit te maken van onze samenleving is het Nederlands onontbeerlijk. Ik heb me alvast voorgenomen om zo weinig mogelijk op het Engels of het Frans over te schakelen als iemand me in het Nederlands aanspreekt. Want zonder oefening leer je natuurlijk nooit een taal. Als Vlamingen schakelen we te snel over zodra we merken dat iemand onze taal niet helemaal perfect spreekt. Bijvoorbeeld omdat de woordvolgorde klopt niet helemaal !

VLD-senator Patrik Vankrunkelsven heeft natuurlijk meer dan gelijk met zijn oproep aan de rechters om in gevallen van ernstige kindermishandeling bijvoorbeeld strafvermindering toe te staan bij een vrijwillige sterilisatie. Van mij had hij zelfs verder mogen gaan, maar de karikatuur die zijn tegenstanders nu al van zijn standpunt maken, doet vrezen dat de politieke wereld daar niet echt rijp voor is. Als OCMW-raadslid kom ik ook wel eens (uitzonderlijke) dossiers tegen waarvan ik denk dat het “bruto maatschappelijk geluk” zou kunnen worden verhoogd door de kinderwens voor sommige mensen in te perken. Ik zeg niet dat er naar analogie van het rijbewijs meteen een “kinderbewijs” zou moeten worden ingevoerd. Maar soms moet de maatschappij, in het belang van ouders en kinderen, toch grenzen kunnen stellen.

Pas vandaag naar de allerlaatste (?) aflevering van het legendarische Leugenpaleis geluisterd, dankzij het internet. Hét radioprogramma “van mijn jeugd”. Ik herinner met dat we ooit uit van een KSJ-leidingsweekend in het verre Limburg met een viertal auto’s naar huis kwamen gereden. Zonder onderlinge communicatie, want in de Late Middeleeuwen waren er geen gsm’s, wisten we dat we allemaal de radio op hetzelfde programma hadden afgestemd. Zodat niemand echt verbaasd was dat in elke auto werd meegezwaaid toen Peeters & Matthysen “Vrolijke vrienden” van Nonkel Bob opzetten (op Studio Brussel ! ’t Was de tijd van vóór Censydiam). Ik stel een eenmalige Nobelprijs voor de absurde humor voor, te delen door Bart en Hugo.

Vandaag heeft Spirit op een algemene ledenvergadering het sociaal-economisch programma van de partij vernieuwd. Ik heb er niet aan deelgenomen, maar dat neemt niet weg dat ik me voor 90% in de teksten kan terugvinden. Het is een doordacht en echt links-liberaal geheel geworden. Het heeft me eigenlijk positief verrast, en dat is een aangename vaststelling. Jammer dat de media alleen het minst goede punt (de centenindexering) en de weliswaar terechte quota voor allochtonen bij de overheid opmerken.

Gisteren gemeenteraad, waarvan een meer inhoudelijk verslag zoals gebruikelijk elders staat. Het leukste aan deze begrotingsgemeenteraden is de pauze terwijl het schepencollege zich “beraadt” (“Hoe op alle vragen neen antwoorden ?”). De overige raadsleden en het publiek trekken dan steevast op zoek naar koffie, frisdrank of iets sterkers. De laatste tactische zetten worden besproken, maar er hangt ook een beetje een sfeer van “wij kunnen er toch niets aan veranderen”. Ook bij de raadsleden van de meerderheid. De prijs voor efficiëntie gaat naar ex-CD&Ver Ludo Boden, die zich tot twee opmerkingen beperkte en daarmee zowaar zijn voormalige partijgenoten meer pijn deed dan de andere opposanten samen. Sympathiek was ook het bloempje van Gaston Van Tichelt (CD&V) naar de hele OCMW-raad voor het gevoerde beleid. Maar het ook terugwerpen zie ik toch niet zitten, daarvoor werd de voorbije jaren een wat al te slecht financieel beleid gevoerd. Ik denk dat Gaston dat stiekem weet. Naar aanleiding van het debat heb ik ook nog een boek “uitgegeven”. Photoshopsatire, al gebruik ik een ander programma…