Archief van
Maand: juni 2025

’t is Prijs

’t is Prijs

Ik heb nog eens een voorstel ingediend in de gemeenteraad. Toegegeven, dat heeft wat langer geduurd dan in de vorige legislaturen. Maar kijk, het is wel goedgekeurd geraakt. Ook wel omdat ik drie mede-indieners had uit de drie grootste fracties. Dat helpt.

Met Jan en Steve Suykerbuyk en Jokke Hennekam stelden we voor om een prijs in te voeren voor Essense studenten die hun thesis, eindwerk (doctoraat voor mijn part) aan onze gemeente wijden. Aan de geschiedenis, bijvoorbeeld, maar het mag ook over de grondlagen of de sociale lagen gaan. Als het maar over Essen gaat: de wiskundige die erin slaagt om een stelling te bewijzen die énkel in Essen geldt, is wellicht zeker van de prijs .

Elk jaar belonen we het beste werk, of de twee beste werken. We proberen het zo eenvoudig mogelijk te houden. En we noemen de prijs naar een “Grote Essenaar” – dr. Jef Goossenaerts, wellicht vooral bekend als (moeilijk te spellen) straatnaam, die weliswaar afkomstig was uit Achterbroek maar in onze gemeente een belangrijke rol heeft gespeeld. Zo gaf hij de naam “De Spycker” aan het tijdschrift van de Essense Heemkundige Kring. Maar eigenlijk -of alleszins voor mij- nog belangrijker : hij behoorde tot de oprichters van studentenbond Heidebloempje, vandaag KSA Heidebloempje Essen.

Het reglement gaat nog wat verder verfijnd worden, maar de prijs komt er. Wie als student nog naar een thema voor een thesis zoekt, kan dus al eens overwegen om deze aan Essen te wijden…

Foto : Essen in Beeld – Processie Sint-Antonius Essen-Statie. Foto uit nalatenschap Rogier Goosen. – Studiemateriaal voor een (kerk)historicus – of in de mode-academie ?
Op vinkenslag

Op vinkenslag

Twintig jaar geleden, in 2005, was het. Enkele maanden vóór ik deze site opstartte. Toen brachten we de folder uit. “We”, dat waren PLE en Groen. Twee oppositiepartijen, samen goed voor drie zetels in de gemeenteraad.

Toegegeven, de folder was een klein beetje dubbelzinnig. Wie hem niet aandachtig las, kon denken dat het om de officiële plannen voor het plein ging. Ze zagen er dan ook geloofwaardig uit, én voor velen ook aantrekkelijk. Zodat nogal wat Essenaren dachten dat het “Nieuwe Heuvelplein” er ook echt zo zou gaan uitzien. Maar wie de folder goed bekeek, wist dat het “maar” om een voorstel ging. Er was wel wat sympathie voor in de gemeenteraad, ook buiten de drie raadsleden die er officieel mee achter stonden, maar niet bij de burgemeester en zijn schepenen. En dus kwam er niets van de plannen.

Ondanks verschillende inspraakprojecten veranderde er in die twintig jaar in wezen niets aan het plein. Of neen, dat is overdreven. Als infrastructuurschepen beet Brigitte Quick (cd&v) door met het afsluiten van de doorgang naar Horendonk, en dat gaf toch wel een zuurstofstoot aan het Heuvelplein. Die smaakte naar meer, maar meer kwam er niet. Tot ontgoocheling van heel wat Essenaren die actief mee hadden nagedacht over het plein, van de fietsers die voorbij het plein kwamen maar tot in Nispen moesten doorrijden voor een keuze aan terrasjes, voor de Essenaren die moesten vaststellen dat ons dorpsplein toch vooral de “Heuvelparking” bleef.

De folder bewees nochtans zijn nut. Toen we in 2006 naar kandidaten voor de lijst van N-VA/PLE zochten, hebben we er verschillende mensen mee kunnen overtuigen. Waaronder ene Geert Vandekeybus, die nu aan datzelfde Heuvelplein zijn bureau heeft (weliswaar aan de achterkant van het gemeentehuis). De folder had dus wel wat impact op de Essense politiek. Maar op het plein zelf veel minder.

Tot gisteren. In de gemeenteraad hebben we de procedure gestart voor het aanstellen van een ontwerper die van het Heuvelplein een levendig dorpsplein moet maken. Daarmee zetten we een belangrijke stap in de richting van een echt “Nieuw Heuvelplein”. Neen, niet zoals dat in de folder : na twintig jaar zijn de ideeën geëvolueerd. Op sommige vlakken zou ik zelfs gerust nog verder willen gaan dan toen. Maar dat het plein een volwaardig dorpsplein, een groen “leefplein” moet worden, dat staat als een paal boven water (het water van de pomp, uiteraard). Daarmee wordt een heel mooi programmapunt van N-VA/PLE afgevinkt. Er gaan er nog veel volgen, maar dit is er één waar ik bijzonder blij mee ben.

Of zoals Johan Van Oers het destijds dichtte…

Hier, in deze driehoek
van ruimte en lindebomen
gaan verhalen van hand tot hand, 
berichten van marktkramers, zonnekloppers en passanten.

Hier duur een zomeravond langer, 
staat tussen terrassen de tijd stil.
Aan gevels hangt nog de echo van fanfares,
laat licht ze de pomp in lichtelaaie.

Hier, op dit plein van geroezemoes en santé
klopt van het dorp, het hart, de pols, de ziel. 

Foto : Essen in Beeld / Fotografils