Archief van
Maand: juni 2011

Belastbaar

Belastbaar

Alweer een oververhitte gemeenteraad gisteren, maar deze keer lag het vooral aan het weer. Er staan dan ook eindelijk vensters met dubbel glas in de raadszaal, zodat de warmte heel goed binnen blijft… Voor mijzelf was het agendapunt op de besloten zitting belangrijk, maar daar ga ik hier uiteraard niet over schrijven.

Daarnaast hebben we het nog eens over de noodzaak van een belastingvermindering gehad. Wie de evolutie van de financiële toestand van onze gemeente bekijkt (zie de grafiek) kan moeilijk anders dan vaststellen dat er geld wordt opgepot. Dat is al lang niet meer het gevolg van enkele tijdelijke meevallers : we hebben een structureel overschot. Dat moeten we afbouwen. Door meer te investeren, want op dat vlak loopt Essen echt achter tegenover de buurgemeenten en het gemiddelde. En door de belastingen te verminderen.

Ik breng het verhaal regelmatig, deze keer op basis van een voorstel van mezelf en Willy Heymans (Open Vld), en altijd komt het te vroeg of te laat volgens de meerderheidspartijen. Ofwel is de begroting al opgesteld, en dan ben ik te laat. Ofwel moet ze nog worden opgesteld, en dan ben ik te vroeg. Deze keer bleek dat laatste het geval. De burgemeester wilde daarom het debat niet aangaan, maar gaf toch nog gauw enkele argumenten. Daarmee werd het mossel noch vis : er werd toch over gesproken, maar de meerderheid ging niet voluit, en wij ook niet. Een beetje een gemiste kans. In het begrotingsdebat gaat de discussie over belastingen nu eenmaal verloren tussen alle andere belangrijke zaken die er dan besproken moeten worden.

Volgens Gaston mogen we het dus pas in november terug over het fiscale beleid van onze gemeente hebben. Wat hem er wellicht niet van zal weerhouden om een eventuele belastingvermindering of grote plannen vooraf in de pers al aan te kondigen. Maar wij waren te vroeg.

Reiziger gestoofd in eigen nat

Reiziger gestoofd in eigen nat

Brussel-Zuid, 28/6/2011, 16u28. Trein 4515 met bestemming Essen wordt aangekondigd op spoor 19. Op tijd, zowaar. Maar als de trein het station binnenrijdt, blijkt die net zoals gisteren niet te bestaan uit twee dubbeldektreinstellen maar uit één stel van het oudste type dat de NMBS nog in gebruik heeft. Twee hittedagen, en net die werden uitgekozen om treinen zonder airconditioning in te zetten. Bovendien blijkt zo ongeveer driekwart van de trein ook nog eens gereserveerd voor het traject tussen Mechelen en Antwerpen-Centraal. Ik spreek er alvast de treinbegeleider op aan, maar die kan er niets aan doen. Dat klopt ongetwijfeld ook, maar iemand die er wel iets aan kan doen krijg je als reiziger per definitie nooit te spreken.

Ik zet me in het gereserveerde gedeelte, bij gebrek aan alternatief : van het kwart trein dat overblijft is de helft eerste klasse. Bovendien vind ik principieel dat spitstreinen niet gereserveerd zouden mogen worden. Tenzij ik elke dag ook een plek zou kunnen reserveren ! In Brussel-Centraal stappen opnieuw mensen op, en daarvan moeten er al heel wat rechtstaan. In Brussel-Noord blijkt dat niet iedereen mee kan. Daarop volgt de enige mededeling van de reis : “Dames en heren, niet iedereen kan met deze trein mee. Hierna komen nog treinen.”

Met tien minuten vertraging sjokken we naar Mechelen. Daar staan 186 kinderen van de Basisschool van Hulshout op de trein te wachten. Tot verbazing van de leerkrachten zit de trein al stampvol. Ook op de gereserveerde plaatsen. Leerkrachten boos op de pendelaars, in plaats van op de NMBS. Heel begrijpelijk. Uiteindelijk stapt de school niet op. Ik hoop dat de kinderen met niet te veel vertraging zijn thuisgeraakt, en dat de NMBS hen die reis terugbetaalt.
De Spoorwegen hebben hen namelijk een product verkocht dat ze uiteindelijk niet konden leveren. Zelfs zoiets aanbieden mag niet, zoals Aldi en Lidl af en toe moeten ondervinden. Laat staan ervoor laten betalen.

We rijden verder, nog steeds overvol, en komen uiteindelijk gepocheerd en met twintig minuten vertraging in Essen aan. Zonder excuses, en dat is maar goed ook : in plaats van verontschuldigingen te krijgen zou ik willen horen hoe de NMBS ervoor gaat zorgen dat dit soort situaties niet meer kunnen voorkomen. Maar op die vragen komt nooit een antwoord.

Natuurlijk verzinkt deze episode in het niets bij de ellende maandag in Gent. Maar net dat maakt het zo erg : bovenop de totaal onaanvaardbare episodes die de krantenkoppen halen, veroorzaakt de NMBS elke dag wel ergens toestanden die het gezond verstand te boven gaan.

Prettig weekend

Prettig weekend

Roefel regende gisteren wat uit, al zette dat geen domper op de binnenactiviteiten zoals uit de foto’s blijkt. Die werden overigens voor het tweede jaar ook mee gemaakt door echte “Roefelfotografen” : de kinderen namen zelf het fototoestel ter hand. Sommige trouwens met een heel goed oog voor mooie beelden. Ook over de toestellen moet je hen maar weinig leren. Mij kostte het tien minuten om de werking van het fototoestel van het gemeentebestuur te doorgronden. Mijn uitleg aan het kind dat ik het in de handen stopte bleek vervolgens grotendeels overbodig, ze was er zelf veel sneller mee weg…

Vandaag stond de biobrunch op het programma. In heel wat betere weersomstandigheden zette het gemeentebestuur eerlijke lokale en mondiale producten in de kijker. De locatie aan Rouwmoer bood daarvoor het perfecte kader, het aanbod was heel gevarieerd en erg lekker en de organisatie liep gesmeerd. De rondleiding achteraf in het College gaf me ook de kans om daar eens een kijkje te nemen in de zeer mooie bibliotheek, waar ik nog nooit was geweest. Meer moet dat niet zijn !

Tuutaa tuutaa

Tuutaa tuutaa

Essen heeft een nieuwe ziekenwagen, die trots werd voorgesteld door de dienst Ambulance 112, waarvan de verantwoordelijke bovendien binnenkort permanent in dienst van het gemeentebestuur komt. Met Koen Buyens is daarvoor overigens de geknipte persoon gevonden.

De fonkelnieuwe ambulance, kostprijs 150.000 EUR, werd op maat gemaakt van de Essense ambulanciers. Daarbij werd voor de nieuwste technologieën gekozen, waarmee de Essense ziekenwagen het “neusje van de zalm” werd, zoals onze burgemeester het uitdrukte. Het Essense lastenboek werd volgens hem ondertussen door een aantal andere gemeenten opgevraagd, en dat gebeurt heus niet met elk Essens lastenboek. Dat is dus in de eerste plaats een mooi compliment voor de mensen van Ambulance 112 die eraan hebben meegewerkt.

Op het vlak van veiligheid neemt het gemeentebestuur zijn verantwoordelijkheid. Ook onze brandweer beschikt over degelijk materiaal. Terecht wordt daar niet op beknibbeld. Dat draagt bovendien ook bij tot de motivatie van de vrijwilligers die met het materiaal moeten werken. Een zuiver win-winverhaal, dus. Gaston treedt op dit vlak in de voetsporen van zijn voorganger, en wie hem in 2013 ook opvolgt zou best hetzelfde blijven doen. Mogelijk wel in een andere context, want ooit moet de brandweerhervorming toch eens worden afgewerkt. Maar dat is werk voor de volgende federale regering…

Ondertussen hoop ik dat de mensen van de ambulancedienst ook op de ingeslagen weg verdergaan, en ervoor blijven zorgen dat Essenaren die dringende medische hulp nodig hebben hun lot in hun handen kunnen leggen met de stellige overtuiging dat ze zo goed mogelijk zullen worden geholpen. Waarvoor de Essense gemeenschap haar ambulanciers heel dankbaar is !

Bord

Bord

Verlengd weekend. Tijd om wat aan politiek te doen. Dus heb ik één folder geschreven, drie persberichten en één nieuwsflits. Ik ben een stapeltje stukken gaan inkijken in het gemeentehuis, en heb opgeteld 38 “politieke” mails verstuurd (ik kan begrijpen dat sommigen mij in hun spamlijst willen zetten).

En wat brengt dat dan op ? Minstens deze foto. De nieuwe straatnaamborden zijn een rechtstreeks gevolg van een voorstel dat Philip en ik in 2007 in de gemeenteraad brachten. Ik maak me sterk dat ik veel meer bereikt heb in de voorbije jaren. Maar dit is erg tastbaar, en daarom wel eens leuk.

Daarnaast ook wat gefietst, gewinkeld, opgeruimd, een niet-politiek verslag gemaakt, mijn moeder in het ziekenhuis bezocht (hopelijk de komende dagen weer thuis), scriptie van broer mee afgewerkt, mails van het werk in de gaten gehouden (er komt een drukke maar interessante week aan), eindelijk nog eens twee afleveringen van achterstallige serie kunnen kijken, naar verjaardagsfeestje geweest, etentje gehad en zelf gekookt. Menu : cioppino (noot aan mezelf : opnieuw maken in mosselseizoen en wat minder tomaten gebruiken), brownies (noot aan mezelf : minder droog recept zoeken of andere oven gebruiken) en vanille-ijs (noot aan mezelf : recept heel goed bijhouden). Weekend afgesloten met het maken van een foto. Van een straatnaambord nog wel.

Snel én goed, graag !

Snel én goed, graag !

Een gemeenteraad op het scherp van de snee gisteren, die meer dan had gemoeten in het teken stond van oktober 2012. Inderdaad, dat is over meer dan een jaar – al te vroeg om ons er nu al blind op te staren.

Toen ik naar de raad vertrok heb ik met, letterlijk op de drempel van mijn achterdeur, even afgevraagd wat ik wilde bereiken. Achteraf moest ik vaststellen dat dat ook gelukt was. Tevreden ? Neen, toch niet. Dat zit zo…

Ik had mezelf voorgenomen om het dossier “lokaal dienstencentrum” op scherp te zetten. Om duidelijk te maken dat er keuzes gemaakt moesten worden. “Aaieren of joeng” om het eens op zijn Antwerps te zeggen. Dat lukte : het voorstel dat we hadden ingediend had het schepencollege en de OCMW-voorzitster aan het denken gezet. Achter de schermen versterkte het volgens mijn aanvoelen ook de positie van degenen die vóór een degelijk LDC zijn, en dat was de bedoeling. Opdracht min of meer volbracht. Maar op de raad zelf probeerde de meerderheid ons het verwijt te sturen dat we puur om electorale redenen tegen een snelle realisatie van het dienstencentrum zijn. Ik slaagde er niet echt goed in om die aanval te pareren. Nochtans zit er een patroon in : als wij vragen stellen bij de kwaliteit van een beslissing, krijgen we meteen te horen dat we tegenwerken. Dat is al te gemakkelijk, maar de juiste woorden om dat aan te brengen vielen me onvoldoende snel in.

Zo kwam de meerderheid er wel mee weg dat ze bijna letterlijk stelden dat het LDC te allen prijze voor de verkiezingen open moet zijn, hoe dan ook. Volgens mij schatten ze de Essenaren verkeerd in, die zien ook wel het verschil tussen “degelijk maar wat langzamer” en “snel oplapwerk”. Ik hoop dat op 14/10/2012 de nieuwe sporthal volop in gebruik is, maar dat zal me niet tegenhouden om te zeggen dat het hele dossier alles behalve van goed bestuur getuigt. En zo zijn er nog wel wat verhalen. Anderzijds ga ik het college niet verwijten dat een goed doordacht traject toevallig op de verkiezingsdag nog niet tot het eindresultaat heeft geleid.

Ik hoop dat er bij de opening van het LDC (voorjaar 2012 ?) heel wat lachende gezichten te zien zullen zijn. Ik hoop vooral dat de gebruikers niet teleurgesteld gaan zijn, omdat ze in een kaal gebouw voor veel minder terecht kunnen dan ze hadden gehoopt. En als het er wél goed uitziet, hoop ik dat degene die het hardst lacht niet de huisbaas is, die al die mooie investeringen met één vingerknip tot de zijne kan maken. Of zou u deze overeenkomst, en dan met name art. 7 ervan, vertrouwen ?

Geen gemakkelijk verhaal, heb ik gisteren ondervonden. Wel één dat verteld moet worden. Verkiezingen of niet…