Tom Bevers

Op de commissie ruimtelijke ordening werd gisteren het ontwerp van het nieuwe bestemmingsplan voorgesteld voor het terrein aan Over d’Aa waar nu Sany Logistics gehuisvest is. Over dit plan hebben we in februari vorig jaar een brief gestuurd. We waren toen al bijzonder ongerust : Sany brengt heel veel vrachtwagenverkeer mee. Nu het bedrijf bestendigen via een RUP, en bovendien op hetzelfde terrein nieuwe bedrijven toelaten, leek ons een onmogelijke aanslag op de verkeersleefbaarheid van Over d’Aa.

Volgens de nota die toen voorlag was er nochtans geen probleem : op basis van puur theoretische berekeningen zorgt het plan niet voor meer verkeer dan de straat aankan. Daarbij werd geen rekening gehouden met het andere verkeer dat in de realiteit (niet in theoretische modellen…) door Over d’Aa komt. Terwijl de politie op vraag van de gemeente heel veel verkeerstellingen uitvoert, die overigens altijd nuttig zijn. Waarom werd er dan geen degelijke telling en analyse voor Over d’Aa uitgevoerd, zoals wij in onze brief hadden gevraagd ? En waarom werden alternatieve verkeersafwikkelingen voor het terrein, of alternatieve locaties voor een bedrijventerrein, niet bekeken.

Er moet een grondig mobiliteitsonderzoek gebeuren, waarin zowel met vrachtverkeer, personenwagens als fietsers rekening wordt gehouden. Als dat onderzoek zou aantonen dat mits een herinrichting van Over d’Aa de straat leefbaar kan blijven (eigenlijk “kan worden”), én als die herinrichting dan ondubbelzinnig wordt beslist, dan zouden we kunnen overwegen om het RUP alsnog te steunen.

Maar ik geloof er -tot bewijs van het tegendeel- niet in dat de plannen passen in de woonstraat die Over d’Aa is. Als Sany afbouwt of weggaat, zou het terrein volgens mij daarom best een bestemming krijgen met een kleinere impact op het verkeer en op de ruimte. Voor mij is het daarbij geen taboe om er gedeeltelijk terug landbouwgrond van te maken…

Commissie lokale economie. Mogelijk de laatste van deze legislatuur, zoals voorzitter Ludwig Caluwé bij de afsluiting vaststelde. Er stond weinig wereldschokkends op de agenda, al vind ik de jobbeurs die het gemeentebestuur op 18 april organiseert een heel goed initiatief. Maar het is een beetje de zwaluw die de lente niet aankondigt. Het Essense economiebeleid mist een visie, een richting. Er ontbreken doelstellingen, en het besef dat een gemeentebestuur veel meer instrumenten in handen heeft dan het zelf beseft om mee sturing te geven aan de sociaal-economische koers die Essen vaart.

Dat betekent niet dat er geen goede initiatieven worden genomen : de ambtenaar die de moeilijke taak heeft lokale economie met huisvesting te combineren heeft er best wel pit in gebracht.

Maar het kader, de richting ontbreken. Bij de nieuwe bedrijfsruimte op de voormalige site Beckers wordt dan ook vooral gekeken naar een zo snel mogelijke opvulling ervan -nadat er in de planningsfase ontzettend veel tijd verloren ging- en veel minder naar de meerwaarde die de nieuwe bedrijven voor Essen creëren. Wat voor bedrijvigheid willen we, waar en voor wie ? Dat is de vraag die eigenlijk onvoldoende gesteld wordt. Dat maakt een coherent beleid moeilijk.

En dan valt het aan de vraagzijde van de arbeidsmarkt (de werkgevers) al bij al nog mee met het gemeentebeleid. Een aanbodbeleid ontbreekt helemaal – behalve in het OCMW, overigens. Het gemeentebestuur kan veel meer doen om ervoor te zorgen dat de Essenaren voorbereid zijn op de arbeidsmarkt van morgen. Zo zouden de vormingsinitiatieven die er gelukkig zijn beter op elkaar afgestemd en gekaderd moeten worden, en aangevuld met opleidingen die de witte vlekken wegwerken. En er kan nog veel meer. Een goed lokaal economiebeleid is een kwestie van willen, en weten waar naartoe. Volgend jaar misschien…

De beste wensen voor een belangrijk jaar. Ik heb het de voorbije dagen regelmatig gehoord. Ik weet waarnaar de wensers verwezen, natuurlijk : dit jaar staan er gemeenteraadsverkiezingen op het programma. En die zijn inderdaad belangrijk. Toch heb ik enkele keren geantwoord dat álle jaren van belang zijn. In zekere zin zelfs méér.

Dit jaar beslissen wij, gemeenteraadsleden, maar heel weinig. Het beleid ligt vast, en alles wat nieuw wordt aangekondigd is met een zeer sterk voorbehoud, zelfs als het door een meerderheid in de huidige gemeenteraad wordt gedragen. Dit is vooral een jaar waarin de stem van de kiezer van belang is. En die moeten wij nu eenmaal voor een belangrijk deel ondergaan. Zo hoort het ook, gelukkig maar. Wij kunnen wel plannen maken, een richting aangeven die we uit willen, ideeën bijeenbrengen. Maar of en hoe we er iets mee kunnen doen bepaalt de kiezer. Dat maakt het tot een spannend jaar, maar de belangrijke beslissingen liggen niet in onze handen.

De Essenaar zal mij en mijn collega’s beoordelen op het werk dat we gedaan hebben, en dat kunnen we niet meer veranderen. En op onze plannen voor de toekomst, maar die zijn niet meer dan dat : plannen. Zonder uw zegen komen die er niet.

Ik wens mezelf en mijn mederaadsleden, of andere kandidaten, vooral de bescheidenheid en de zelfrelativering toe om dat te beseffen. In de wetenschap dat sommigen onder ons (25, om precies te zijn) ook na het volgende nieuwjaarsvuurwerk het voorrecht zullen hebben om 5 jaar lang wél beslissingen te nemen. Binnen het kader dat de kiezer uittekent, en in de mate dat diens wensen ook gerespecteerd worden. Maar dat is natuurlijk wel de bedoeling. Die van mij dan toch, in elk geval…