Tom Bevers, dus.  Geboren op 17 februari 1972 in Kapellen.  Maar mijn eerste adres was de Molenstraat 39 in Essen, waar mijn ouders toen nog niet zo lang woonden.  Mijn moeder is afkomstig uit Loenhout, waar ze bijzonder handig werd met draad, garen en de naaimachine.  Mijn vader is afkomstig uit Wuustwezel.  Hij speelde er voetbal en bracht het van daaruit tot een korte maar mooie carrière in eerste klasse bij Berchem Sport.  Handigheid noch voetbaltalent bleken erfelijk…

Van zuster Juliana tot Sint-Ignatius

Terwijl mijn vader zijn accountantskantoor uitbouwde, ging ik naar de kleuterschool in Mariaberg en later naar de “Broedersschool” in de Stationsstraat.  De eerste drie jaar van het secundair onderwijs volgde ik om de hoek, in het Sint-Jozefinstituut in de Hofstraat.  De laatste drie ging ik het wat verder zoeken, in het Klein Seminarie in Hoogstraten (Wetenschappelijke A heette dat toen, wat synoniem is voor erg veel wiskunde).  Ik trok naar de UFSIA, die ondertussen opging in de Universiteit Antwerpen.  Ik werd er licentiaat (nu heet dat master) in de Toegepaste Economische Wetenschappen.  Een veel katholiekere onderwijsloopbaan valt moeilijk te bedenken : de zusters van Mariaberg, de broeders van Sint-Jozef, de pastoors van Hoogstraten en de jezuïeten in Antwerpen… ik ben hen allen dankbaar en heb er geen blijvend letsel aan overgehouden.

Het jeugdwerk, daar kies je voor

Maar eigenlijk groeide ik op in het jeugdwerk.  Vanaf mijn zes jaar was ik bij KSA Heidebloempje Essen -dat in 1981 voor lange jaren KSJ Heidebloempje Essen werd, om pas onlangs terug de oude naam aan te nemen.  Ik doorliep er alle leeftijdsgroepen en was zeven jaar lid van de leidingsploeg, waarvan drie als bondsleider (groepsleider).  Net daarna vierden we “100 jaar Heidebloempje” en ook daar zette ik volop mijn schouders mee onder.  Nadien was ik even actief in de provinciale werking van KSJ (en werd ook een jaartje provinciaal voorzitter), om daarna voor vier jaar voorzitter te worden van de Raad van Bestuur van KSJ-KSA-VKSJ Nationaal (dat dus ondertussen ook KSA Nationaal werd).  Nadien mocht ik nog even in een “Raad van Wijzen” meehelpen met het opzetten van een veranderingstraject voor de hele beweging – een traject dat onder meer leidde tot de naamswijziging naar KSA.

In Essen was ik gedurende vele jaren bestuurslid van de Jeugdraad.  Dat ik er vooral met jeugdbeleidskwesties bezig was, mag niet verbazen.  Toch belandde ik niet in die Jeugdraad via één of ander beleidsdossier, maar via de Ronde van Essen.  Waar ik van mijn 16 tot mijn 44 aan meewerkte.  Wat langer dan oorspronkelijk gepland…  Ik stond ook mee aan de wieg van de Speelpleinwerking in Essen, als voorzitter van de “Stuurgroep Speelpleinwerking” die de contouren trok voor wat tot op vandaag een succesvol speelplein is in Essen.  Maar het is niet al goud dat blinkt.  Vanuit de Jeugdraad zetten we ook jeugdhuis Sjoc op, en dat doofde na enkele succesvolle jaren jammerlijk uit.

Essen, gisteren en vandaag

Dat ik ondertussen ook in de lokale politiek belandde, staat elders op deze site te lezen (in een lang verhaal, of in een kort cv).  Hoe mijn carrière verliep, daarvoor verwijs ik u door naar LinkedIn.  Maar uit het project “honderd jaar Heidebloempje” en het boek dat we schreven, groeide ook mijn belangstelling voor de lokale geschiedenis van het (verenigings)leven in onze gemeente.  Ik werkte mee aan publicaties over Heidebrand, over jeugdhuis Thor, over de Ronde van Essen…  En ik zette in 2009 de website Essen in Beeld mee op, waarvan ik nog steeds de technische goede werking verzeker.  De site was ook de aanleiding was voor een boek, waarvoor ik mee de foto’s selecteerde.  Ik ben lid van de Algemene Vergadering van de Heemkundige Kring en  het Karrenmuseum, maar de eerlijkheid gebiedt om te zeggen dat ik te weinig tijd in de Essense geschiedenis stop.  Werk, politiek, en af en toe graag op reis gaan… er kruipt tijd in.

En verder ?

Mijn persoonlijk leven ? Ik woon nog altijd in de Molenstraat 39, nadat mijn ouders ondertussen bijna twintig jaar geleden naar Essen-Hoek verhuisden.  In november 2018 trouwde ik met Ioanna, die ik via mijn werk leerde kennen.  Een Griekse, en dus leerde ik haar taal.  Niet zo gemakkelijk.  Wel boeiend.  Nog iets weten ? Ik kook graag, en niet zo heel slecht.  Ik eet ook (te) graag.  Indisch bijvoorbeeld.  Of Grieks natuurlijk.  Ik probeer regelmatig te fietsen, ook al omdat ik geen auto heb.  Ik klaag regelmatig over de NMBS, maar wie niet.  En ik quiz mee in het team van ESAK.  Af en toe presenteer werk ik ook een quiz mee uit, en/of presenteer ik er één.

Nog meer weten ? Lees deze site.  Of vraag het me even…