The wind of change
Twee dagen na elkaar naar de parochiezaal van Nieuwmoer… Gisteren voor de jaarlijkse quiz in het kader van de Maatjesfeesten, zoals altijd voortreffelijk in elkaar gestoken door Gino Van Oers. Eergisteren voor de informatieavond die Kalmthout en Essen organiseerden over het project om vier windmolens in en rond industrieterrein De Rijkmaker in te planten.
Een goed initiatief van de twee gemeentebesturen. Wel jammer dat ze daar in Kalmthout het “Essens uur” niet respecteerden, zodat ik de eerste tien minuten heb gemist. Al denk ik niet dat dat veel verschil heeft gemaakt. Toen ik binnenkwam, waren de partners in het windmolenproject met hun toelichting begonnen : Mega-Windy -prachtige naam- dat 75% van de investering voor zijn rekening wil nemen, en Ecopower dat de rest bijdraagt. Aangezien Ecopower een coöperatieve is, kan via die weg trouwens iedereen meedoen.
Dat Ecopower iets van windmolens kent, was voor mij al geen geheim meer. Professioneel werd op vragen geantwoord, en werden misverstanden weerlegd. Maar het is vooral de combinatie met de Kalmthoutse ondernemers van Mega-Windy die het geheel ijzersterk maakt. Zij kennen de situatie ter plaatse, wat geruststellend werkt. En ze kunnen natuurlijk ook niet worden weggezet als wereldvreemde groene jongens, integendeel.
De vier windmolens, één in Essen en drie in Kalmthout, komen op een geschikte plaats. Als Vlaanderen Rusland zou zijn, zouden ze natuurlijk veel verder van de bewoonde wereld kunnen worden geplaatst. Maar de Kleine Aa is de Wolga niet, en dan is Rijkmaker geen slechte locatie. Bovendien zowat de enige plaats die het voor Essen en Kalmthout mogelijk maakt om op het eigen grondgebied zichtbaar voor groene stroom te kiezen. Voor Essen, met een traditie van “eigen stroomvoorziening”, een mooie nieuwe kans.
Uiteraard kwamen er bedenkingen en vragen naar boven. Wat mij betreft werden ze degelijk beantwoord, al vond ik de toezeggingen voor het vermijden van lichthinder een beetje vrijblijvend. Het kwam neer op “bel ons, en we komen het oplossen – of we leggen de windmolen stil”, maar dat is me net iets te veel… Mega-Mindy. Wellicht kan daar nog eens naar gekeken worden.
Dat neemt zeker niet weg dat ik een sterk economisch en ecologisch project zag. De N-VA/PLE-fractie heeft nog geen standpunt bepaald, maar ik ga er voor pleiten om een positieve houding aan te nemen. Wat mij betreft moeten Essen en Kalmthout “ja” zeggen – en ondertussen uiteraard blijven waken over een zo minimaal mogelijke hinder.
Overigens heb ik ook de “(acting) chairman of the Working Group on Employment and Climate Change of the Employment Committee of the European Union” geraadpleegd. Deze morgen, in de badkamer. Hij vond het óók een goed project, en hoopt dat Europa nog veel meer dan vandaag een voortrekkersrol gaat spelen op het vlak van CO2-arme energie. Het zou mooi zijn als Essen daar een steentje aan zou kunnen bijdragen.
Om meer dan één reden was de gemeenteraadszitting van gisteren interessant. Er stonden enkele wisselingen van de wacht op het programma, die zoals bekend al wat eerder voorzien waren. Imelda Schrauwen verliet de raad en het college. Los van de politieke inschatting van de 22 jaar die ze in de raad heeft gezeten, waarvan als ik me niet vergis 16 in het college, heb ik –en ik vermoed dat dat zowat voor iedereen geldt– Imelda op menselijk vlak altijd gewaardeerd. Brigitte Quick werd de nieuwe schepen, Fons Tobback zit opnieuw in de raad – waarvoor mijn welgemeende felicitaties.