De “Grote Prijs Rouwmoer” mocht mij nog niet vaak tot zijn bezoekers rekenen. Vandaag was ik er wel en daar heb ik geen spijt van. Veldrijden is geen wereldsport. Spottend heb ik heb W.K. wel eens als het “Open Kempens Kampioenschap” betiteld, en dat is natuurlijk niet zo ver van de waarheid. Maar het is wel topsport, tenminste voor de tien toppers die erin rondrijden. Bovendien is het een fantastische kijksport met veel spektakel en uiteraard herkenbare sporters : ze praten je eigen dialect en wonen vaak gewoon in je gemeente. Zelfs als het Tsjechen zijn. De aard van het parkoers leent zich tenslotte tot een soort van kerstmarktsfeer, met spijs, drank en bekenden die je al lang niet meer had gezien.

Sven Nys was de beste. Het tegendeel zou verbaasd hebben. De beste zijn is soms niet moeilijk, gewoon steengoed zijn is dan weer niet altijd gemakkelijk. Hij maakte vandaag indruk op mij, weliswaar een absolute niet-kenner. Nys verdient de titel van Sportman van het Jaar. Maar als ik van hem was, zette ik nu toch ook in op de Olympische Spelen in het mountainbiken. In de Kempense klei heeft hij toch zo ongeveer alles bereikt wat er te bereiken is.

In een zogenaamde “sterrencross” mochten ook de Essense schepenen aantreden voor enkele rondjes. Als vallende sterren, als het ware. Gelukkig dat CD&V op 8 oktober 2006 een meerdergheid met ons niet zag zitten…