Le quatorze juillet – nationale feestdag, wél met vuurwerk. Ik vrees desondanks dat Frankrijk dit jaar niet zoveel te vieren heeft. Ondanks mijn morele steun wonnen ze de finale van het WK voetbal niet. Wat de populariteit van president Chirac en premier De Villepin geen goed zal doen. Op wat langere termijn is dat geen slechte zaak, maar dat zal de Fransen nu wellicht worst wezen. Ook de kopstoot van Zizou draagt bij tot de ellende. Al blijft hij voor mij een zeer groot sportman en het levende bewijs dat integratie kan lukken zonder je eigenheid te verliezen.

Ook in de onthoofde Tour spelen de Fransen geen hoofdrol. Ik mis Lance Armstrong, zoals ik al had voorspeld. Als hij meedeed was het tenminste nog te volgen : de winnaar was Lance óf degene die hem toch kon kloppen. Nu is de interpretatie van het klassement Sudokuaans ingewikkeld. Maar vandaag deden zowel Popovych als Boonen het goed. Komt er misschien toch nog iets van mijn voorspellingen…