Gisteren gemeenteraad.  Dankzij de NMBS was ik vijf minuten te laat, maar door me te haasten kon ik -nahijgend en op mijn nuchtere maag- nog snel mijn geplande tussenkomsten doen…

Laat ik even terugkomen op mijn vorige stukje.  Ik denk niet dat het daardoor kwam, maar ik stelde wel vast dat enkele nieuwkomers op de verkiezingslijst van de CD&V-concullega’s op de publieksbanken hadden plaatsgenomen.   Ik hoop maar dat ze niet te veel ontmoedigd zijn geraakt…

Zo werd aan de raad werd gevraagd om toelating te geven tot de bouw van een brug over de openbare weg.  Dat zou een nuttige discussie kunnen opleveren, ware het niet dat de brug er ondertussen al staat.  Zoals zo vaak deze legislatuur heeft het schepencollege het nodig geacht om de raad te laat bij een dossier te betrekken.  Je zal maar kandidaat-raadslid zijn op de meerderheidslijsten…

Verder hoorden ze hun partijcollega’s mee toegeven dat veel voetpaden er slecht bij liggen, dat de communicatie van het gemeentebestuur vaak mank loopt, dat aan Over d’Aa de keldergaten boven het nieuwe wegdek uitkomen en dat de neverending story van de camera aan het verkeerslicht in Hoek nog niet afgewikkeld raakte.  Je zal ook maar een oud-voorzitter van de Jeugdraad zijn, en begrijpen dat je collega’s discriminatie van jongeren niet echt een probleem vinden.  Misschien kunnen ze zich optrekken aan de ijzersterke voorstellen voor de Essense toekomst die door hun toekomstige fractiegenoten (als de kiezer dat wil) werden gelanceerd, zoals daar zijn : pratende vuilnisbakken.

De belangrijkste beslissing draaide overigens om het lastenboek voor de herziening van het ruimtelijk structuurplan.  Die herziening komt veel te laat, maar zoals zo vaak past daarbij het Cruijffiaanse adagium dat elk nadeel zijn voordeel heb : de herziening kan zo vroeg in de nieuwe legislatuur gebeuren.  Een uitgelezen kans om de eigenheid van Essen als open en groene gemeente te verankeren.  Hopelijk kan de nieuwe raad dáár zijn energie in steken.  Als het aan ons ligt, alvast wel – het huidige college bedisselt het wellicht liever zelf met het studiebureau.

Dat is eigenlijk een beetje de paradox : wie op de gemeenteraadsbanken van CD&V belandt en niet uitverkoren wordt om ook in het college te zitten, heeft wellicht meer kans om mee het beleid te bepalen als CD&V niet mee in de meerderheid raakt.

Ik wens alle nieuwelingen nogmaals een interessante campagne toe, en als ze verkozen worden een zo boeiend mogelijk mandaat.