Nieuwjaarsrecepties. Je kan er vóór of tegen zijn, maar ze zijn er nu eenmaal. Dus ben ik gisteren nog eens bij de sp.a-collega’s langs geweest, om de “beste wensen” uit te wisselen. Het was er gezellig druk, en al klonk de Internationale nogal in mineur, de partij-afdeling lijkt in goeden doen. Jokke werd gehuldigd voor haar tienjarig jubileum als schepen. De fles wijn die ze kreeg (ik neem aan dat het rode is) heeft ze in elk geval verdiend. Ze ging de fles delen met de eveneens jubilerende burgemeester, en wie het interview met haar in De Voorbode leest begrijpt wellicht beter waarom. De afdelingsvoorzitter zocht in zijn gelegenheidstoespraak niet de controverse op, en dat moet inderdaad niet altijd. Dat hij toch iets te weinig het perspectief van zijn partij op de uitdagingen waar onze gemeente voor staat uittekende stelde me dan wel weer wat teleur. De Essense sp.a kan toch nooit de partij zijn die alleen voor “besturen” zonder “sturen” staat ?

In navolging van Groen en N-VA/PLE riepen de lokale sociaal-democraten ook hun eigen prijs in het leven. De Solidariteitsprijs Sooi Noldus, een goed gekozen naam die een groot Essenaar in de herinnering brengt. De eerste laureaat was ook een bijzonder goede keuze. De Scouts van Heikant verdienen zoals elke jeugdbeweging sowieso waardering voor hun solidariteit. Maar de opstelling van de Scouts toen de mogelijke vestiging van (ocharme) een vijftal vluchtelingen in het woonhuis van het naast hun lokaal gelegen Paviljoen werd aangekondigd, zette het wat al te hard van stapel lopende burenprotest schaakmat. Goed dat de sp.a hen daarvoor even in het (winter)zonnetje zet.

Het gemeentebestuur zelf organiseerde in de namiddag naar ondertussen jaarlijkse gewoonte een receptie op de even verkeersvrij gemaakte Heuvelparking. De ideale temperatuur daarvoor ligt nog enkele graden lager, maar dat belette de burgemeester niet om de uitverkiezing van Essen tot “Warmste Gemeente” in de “Warmste Week” onder de aandacht te brengen. Ook de waardering daarvoor mag nog wel eens explicieter worden uitgedrukt, wat mij betreft. En wie ook in 2017 een steentje wil bijdragen aan een solidaire en warme samenleving kon er een frietje eten om zo KSA Essen langzaam aan een nieuwe tent te helpen. Zoals de hoed van de vader in het traditionele Driekoningenliedje is de oude versleten. En, toegegeven, af en toe werd het geld dat de verhuur ervan opbracht in de loop der jaren al eens op de rooster geteld, alleszins door mijn generatie. Ook dat is jeugdbeweging, denk ik dan…