Het Kerkeneind ligt aan de grens

Het Kerkeneind ligt aan de grens

Gisteren vergaderde de OCMW-Raad. Over zin en onzin van het beoordelen van individuele dossiers door politiek verkozenen heb ik hier elders mijn mening neergeschreven. In elk geval is een goede beslissing -wie ze ook moet nemen- afhankelijk van een grondig, onpartijdig en begripvol sociaal en financieel onderzoek. Om dergelijke beslissingen te kunnen nemen zijn in de eerste plaats bekwame maatschappelijke assistenten nodig. OCMW Essen heeft het geluk om op dat vlak over een schitterend kader te kunnen beschikken. Ik heb in elk geval veel respect voor de inzet en het engagement waarmee zij hun werk doen. Het maakt het voor ons als raadsleden mogelijk om goede beslissingen te nemen.

Een OCMW zonder voorzitter, Vast Bureau of Raad is op zich perfect mogelijk, één zonder maatschappelijk assistenten niet ! Al wie in het OCMW een politiek mandaat opneemt, knoopt dat best in de oren. Alleen op die basis kan je het mandaat immers zinvol invullen. Zeker vanuit de oppositie : het debat moet gaan over politieke keuzes – in individuele of organisatorische dossiers. Die zijn voor ons, en ik ben in de voorbije jaren vaak de eerste geweest om te reageren wanneer het personeel die in onze plaats wilde nemen (wat niet wil zeggen dat hun mening niet belangrijk is, natuurlijk). De begeleiding van het cliënteel en het voorbereiden van dossiers (individuele of andere) is dan weer hun taak, wat ook weer niet wil zeggen dat je een bepaalde problematiek niet kan signaleren.

Maar een duidelijke grens is de enige manier om te vermijden dat de meerderheid zich zou gaan verschuilen achter “het personeel” en dat de oppositie zich tégen het personeel zou keren. Dan is het einde zoek en zijn er alleen nog verliezers. In de eerste plaats het cliënteel.

Reageren is niet mogelijk.