De voorbije dagen was onze streek in de ban van de heidebrand in Kalmthout. In zekere zin zat die “eraan te komen” : het was al een hele tijd geleden dat de heide nog eens echt had gebrand, en de droogte van de voorbije weken creëerde de “ideale” omstandigheden voor het vuur. Maar het was wel schrikken toen ik het plots op het internet las – en ’s avonds in de trein voorbij de indrukwekkende rookpluimen reed.

Meteen bleek nog maar eens hoe kwetsbaar de heide wel is. Meerdere brandweerkorpsen zijn net voor dit soort brand speciaal getraind en uitgerust. Er werd meteen heel wat mankracht en materiaal ingezet. En toch brandde 600 had heide af. Een ramp, heet zoiets. Al bleven alle woongebieden gelukkig helemaal gespaard.

Natuurlijk verdienen de mannen en vrouwen die in de heide het beste van zichzelf hebben gegeven de dank van iedereen. Opnieuw bleek dat er met vrijwilligers enorm professioneel kan worden opgetreden – maar ook dat beroepsmensen in dit soort omstandigheden een groot engagement vertonen.

Essen is trots op zijn brandweerkorps. Bovendien zijn we ons er zeer van bewust dat onze ligging extra verantwoordelijkheden meebrengt. Het gemeentebestuur is de voorbije jaren blijven investeren in degelijk materiaal, hoewel de officiële instructies dat omwille van de komende brandweerhervorming min of meer afraadden. Ik ben blij dat we dat toch gedaan hebben – waarvoor overigens in de eerste plaats Frans en Gaston bedankt moeten worden. Ik ben er ook van overtuigd dat we die beleidslijn in de komende jaren moeten doortrekken.

En ondertussen moeten we hopen dat de heide snel herstelt, zodat de planten en de dieren (met inbegrip van onze eigen diersoort) er weer volop kunnen gedijen !