Hoekig

Hoekig

De wijk Hoek is één van de mooiste plekjes in onze gemeente. Het is de plek waar Essen nog het meest platteland is, waar De Stille Kempen méér zijn dan een antiek lied en waar bovendien het sociale weefsel erg hecht is. Waarmee ik geen karikatuur wil maken : het Hoek van vandaag is een typisch Vlaams 21e eeuws dorp.

Hoek krijgt sinds ongeveer een jaar veel politieke aandacht. Dat komt door de nadruk waarmee de nieuwe meerderheid -en in de eerste plaats de burgemeester- “Hoekomst” op de agenda heeft gezet, en door de inzet van CD&V-gemeenteraadslid Luc Van Wezel. Hier moet ik natuurlijk een hele lijst “maar”s neerschrijven over Van Wezel, maar laat ik die voor een andere keer houden, me verheugen over de inzet voor zijn mandaat die binnen zijn fractie opvalt, en me ertoe beperken de hoop uit te drukken dat hij binnen de meerderheid hard op tafel zal kloppen als het erop aankomt werkelijk zaken te realiseren voor Hoek – de eerste aanwijzingen suggereren dat hij dat immers niet echt aandurft.

Dat is nochtans wel de kern van de zaak : waar Hoek echt op zit te wachten zijn een aantal nieuwe woningen en enkele grote infrastructuurwerken aan wegen als de Huybergsebaan en de Moerkantsebaan. Waarbij het overigens zondermeer van politiek onfatsoen getuigt dat CD&V vóór de verkiezingen deed alsof het nieuwe fietspad langs de Moerkantsebaan er al bijna lag, goed wetende dat het nog jaren zou duren. Zo werd het vel van de beer verkocht voor het beest nog maar in het vizier was, en de koper/kiezer kan zijn geld/stem niet eens terugvragen.

Vandaar dat ik ook een beetje sceptisch ben over het project DorpInZicht dat gisteren van start ging, onder impuls van Van Wezel. Dat moet een project “van onderuit” zijn, dat leidt tot concrete acties die de mensen van Hoek zelf (met enige medewerking van het gemeentebestuur) kunnen realiseren. Alleen kan dat geen antwoord zijn op de belangrijkste vragen die in de wijk leven : daar kan de bewoner weinig aan doen, het gemeentebestuur (op een aantal vlakken samen met de provincie en de Vlaamse overheid) moet ervoor zorgen.

Tenslotte is dé uitdaging om doorheen alle Hoekomstplannen vooral het eigen karakter van Hoek als stille, landelijke, gezellige en kleinschalige kern te vrijwaren. Want een toekomst waarin Hoek niet langer Hoek is, is geen Hoekomst.

Reageren is niet mogelijk.