Le jour de gloire, ay caramba

Le jour de gloire, ay caramba

Ik ben een fan van The Simpsons, al zijn er grenzen : de familienaam van Apu van de Kwik-E-Mart kan ik niet onthouden (Nahasapeemapetilon, voor wie het zelf wil proberen). Een bezoekje aan “The Simpsons Movie” kon dus niet uitblijven. Ik heb het geen seconde betreurd : de film is in de eerste plaats een heel mooi eerbetoon aan de serie. Daarnaast is een aaneenrijging van grappige tot hilarische momenten en vondsten, waarvan ik er vermoedelijk nog heel wat heb gemist (en waar voor sommige enige detailkennis van de Amerikaanse politiek nuttig is). Ook de ontelbare verwijzingen naar andere films of gebeurtenissen maken de film zeer genietbaar. Bovendien vond ik het verhaal bij momenten zowaar ontroerend (bekentenis : ik heb weliswaar niet veel nodig om een film ontroerend te vinden). Bovendien is de film, zoals de serie, schitterend getekend en vormgegeven.

Natuurlijk gaat het uiteindelijk om niet meer dan een extra-lange aflevering van de serie. Maar gezien de kwaliteit van de serie, is dat op zichzelf al voldoende reden om naar de bioscoop te trekken. En natuurlijk komen niet alle personages volwaardig aan bod (Sideshow Bob ?) en moet je van sommige de hele voorgeschiedenis kennen om hun passage in de film te begrijpen (niet echt een probleem dus). En er zitten ook wel enkele gaten in de plot (waar is dat varken naartoe). Toch blijft het geheel wat mij betreft moeiteloos overeind, en meer dan dat.

Uiteraard koos ik voor de ondertitelde versie en niet voor de in het Nederlandsd gedubde. Wat een vreselijk idee ook om The Simpsons te willen dubben. Al ben ik stiekem toch benieuwd naar het resultaat…

Tenslotte… Ik ga al bij al vrij zelden naar de cinemazaal, en nu gebeurt het twee keer ik even veel weken. Bovendien blijkt er zowaar een link tussen de film over Piaf en die over The Simpsons : in beide komt hetzelfde lied voor, in het laatste weliswaar met een nogal innovatieve tekst. En laat het nu net dat lied zijn dat tussen mijn twee bioscoopbezoekjes in de katalysator is gebleken van de zeer moeilijke regeringsvorming in dit land. Toeval maakt soms gekke sprongen.

Reageren is niet mogelijk.