The case Keesje

The case Keesje

De collega’s van Groen! reikten gisteren hun tweejaarlijkse prijs “Keesje Mohammed” uit. “Met deze tweejaarlijkse multi-culturele onderscheiding wil Groen! Essen een lokaal initiatief waarderen dat zich engageert in een problematiek die de gemeentegrenzen overschrijdt.” – zoals ze het zelf formuleren.

Je kan veel over Groen! zeggen, maar hun recepties en feestjes zijn altijd erg gezellig. Al één reden om naar de uitreiking te gaan. Maar bovendien verdienen de prijswinnaars van deze uitgave, de vrijwilligers van de Essense Wereldwinkel, hun “Keesje” dubbel en dik. De Winkel bestaat al vele jaren en blijft op een heel praktische en concrete manier bijdragen aan een betere wereld. Natuurlijk is vooral de symbolische uitstraling belangrijk. Natuurlijk is een eerlijke wereldhandel (dat is in de meeste gevallen een vrije wereldhandel !) iets dat uiteindelijk via politieke weg, langs de WTO, tot stand moet komen. Maar de duurzame, eerlijke (en lekkere) kwaliteitsproducten van de Wereldwinkel zijn een onvervangbaar instrument om een duw in die richting te geven. Dus wens ik Oxfam en de Essense werking nog veel jaren toe.

Overigens : als er iemand Keesje Mohammed verdient, voor zijn hele oeuvre, is het burgemeester Schrauwen. Je kan van hem zeggen wat je wil (en dat zal ik niet laten)en veel andere prijzen zijn er wellicht niet aan verloren gegaan, maar als “ambassadeur” van de gemeente is hij moeilijk te overtreffen. Dus vrienden van Groen! : denk volgende keer aan hem. Bij wijze van afscheidsgeschenk, als het even kan. Maar tóch verdiend.

Reageren is niet mogelijk.