Me, myself and I

Me, myself and I

Ik heb nog niets over de gemeenteraad van vorige donderdag geschreven. Daar was ook niet zo veel over te vertellen, dat zal wel blijken uit de Nieuwsflits. Maar soms is ook de nabespreking bij “Jan Schuim” dan ook interessanter. Zo leeft er wat wrevel tussen de oppositiepartijen over al dan niet vermeende pogingen om elkaar “vliegen af te vangen” : initiatieven van een ander proberen te repureren, andermans inbreng “vergeten” te vermelden in brieven of persartikels… Ik vind ook in de politiek een minimum aan fair-play belangrijk. Veel ideeën ontstaan op hetzelfde moment bij verschillende personen, of komen soms na enige tijd onder een andere gedaante terug boven water. En natuurlijk mogen partijen hun eigen mensen of standpunten in het zonnetje zetten. Maar correct vermelden wie iets op gang bracht, opnieuw in gang zette of aan gang hield, vind ik wel belangrijk. Zeker tussen oppositiepartijen, al geldt het wat mij betreft ook tegenover mensen uit de meerderheid.

Ik geloof ook niet in de communicatiegoeroes die stellen dat je alleen maar over jezelf mag spreken. Misschien pakt dat op nationaal niveau, maar in een gemeente stoot het mensen volgens mij af als elke partij alleen maar over zichzelf bezig is. En interactie tussen partijen, mensen en ideeën is nu eenmaal een belangrijk kenmerk van politiek. Dus ook als ik al eens niet wordt vermeld in andermans artikel over de OCMW-raad, ook al was mijn tussenkomst misschien doorslaggevend, ik ben niet van plan om de inbreng van anderen dood te zwijgen.

Reageren is niet mogelijk.