Gedichtendag 2019

Gedichtendag 2019

Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,

boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband.

de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,

en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.

Hendrik Marsman

Ik zeg: dat ene moment, het enige dat je
Als het komt niet herkent
Barst het Geschrevene
En néémt hij die geeft.
Want zo niet dan zal
Ook de dood gedood moeten worden en de vernietiging

Vernietigd en het kleine
Roze kiezelsteentje dat je eens
In je hand hield ook dat zal dan
Ergens, millennia ver, opnieuw gevormd worden.

Met wijsheid en moed. Picasso en Laurens. Laten we de Psychologie, de Politiek en de Sociologie met voeten treden, zonverbrand in een simpel wit overhemd.

Λέω: τὴ μιὰ στιγμή, τὴ μόνη ποὺ
Ἐὰν φτάνει δὲ γνωρίζεις
Τὰ Γραμμένα ραγίζονται
Καὶ αὐτὸς ποὺ δίνει, παίρνει. Ἐπειδὴ ἐὰν ὄχι τότε θὰ
Πρέπει καὶ ὁ θάνατος νὰ θανατώνεται καὶ ἡ φθορὰ

Νὰ φθείρεται καὶ τὸ μικρὸ
Τριανταφυλλὶ ποὺ κάποτε
Στὴν παλάμη σου κράτησες, βότσαλο καὶ αὐτὸ
Κάπου, χιλιετηρίδες μακριά, ν᾽ ἀνασυντίθεται.

Μὲ σοφία καἰ θάρρος. Picasso καὶ Laurens. Νὰ πατήσουμε πάνω στὴν Ψυχολογία, στὴν Πολιτική, στὴν Κοινωνιολογία, ἡλιοκαμένοι μ᾽ ἕνα σκέτο ἄσπρο πουκάμισο.

Odysseas Elytis
(Vertaling Courtine Wit)

Villa Natacha
Reageren is niet mogelijk.