We waren het voorbije weekend op “huwelijksreis”.  Anderhalve dag naar de kerstmarkt in Straatsburg.  De Caraïben  ? Ach, die zijn overschat.  En gluhwein of mojito, dat is uiteindelijk ook niet zo verschillend.  Bovendien maken we het later nog wel eens goed met een wat langere trip.

Straatsburg is ook gewoon de moeite, en met de TGV ben je er op een paar uur.  Ik was er ooit al eens geweest voor mijn werk, maar ben toen niet lang gebleven en heb niet veel van de stad gezien.  En heel lang geleden was ik er met de familie.  Ik herinner me van toen dat het een mooie stad was, maar de reis zélf is nu eenmaal niet mijn mooiste herinnering.  Tijd voor een update dus.  En de kerstperiode gaf natuurlijk een extra cachet aan de hoofdstad van de Elzas, die zichzelf “La capitale de Noël” noemt.  Wat zich uitte in een typisch Duitse kerstmarkt op Franse bodem.  Met “vin chaud”.  En natuurlijk met choucroute – gelukkig weet ik die specialiteit uit de Elzaskeuken wel te smaken.

De nasmaak… die volgde gisterenavond.  De kerstmarkt werd het toneel van een aanslag.  Op de plaats waar die gebeurde zijn we wellicht een keer of vier voorbijgekomen tijdens het weekend (oriëntatie is niet mijn sterkste kant).  Er liepen militairen en agenten rond, en bij alle ingangen van de binnenstad werden tassen gecontroleerd – misschien iets te vluchtig, maar dat vonden we zaterdag en zondag niet zo erg.

Het had ons kunnen overkomen, dus.  Het kan iedereen overkomen.  Meer veiligheidsmaatregelen mogen wat mij betreft absoluut nog.  Maar laten we ons niet de vreugde van een kerstmarkt (voor wie ervan houdt), het genot van een warme wijn in koude handen, de wandeling door een verlichte en versierde stad laten afnemen.  Want dan winnen de terroristen.

No pasarán.