Het is een wat vreemd ritueel.  Elk jaar, zo rond deze tijd, valt de brochure van Tatteljee in de brievenbus.  Ik doorblader die altijd helemaal, en zie steevast enkele cursussen die ik graag zou willen volgen : iets met koken, iets met geschiedenis, iets met taal…  Ik kijk vervolgens naar de bijhorende kalender en realiseer me dat het niet realistisch is om er die tijd voor vrij te maken.  Dat gaat zo al meer dan twintig jaar, denk ik.  Een beroepsleven en gemeentepolitiek combineren is geen evidentie.  En dus heb ik me nog nooit ingeschreven.  Toch groeide ook dankzij die jaarlijkse brochure bij mij de wens om ooit nog eens een taal te leren, wat ik dus ondertussen ook doe.  Niet in Tatteljee, neen.  En toch, ooit komt het er nog van.  Er staat nu een cursus Latijn op hun programma; als daar ooit een cursus oud-Grieks op volgt, wie weet.  En als ik ooit héél veel tijd vindt kan ik misschien zelf les komen geven.  Als…

Gisteren was ik om een andere reden aan het Sint-Antoniusplein.  Samen met de Cultuurraad organiseerde Tatteljee een debat over het cultuurbeleid in onze gemeente.  Uiteraard in de aanloop naar de verkiezingen.  Bij N-VA/PLE viel de keuze op mij.  Ik mocht dus mee vooraan zitten met de burgemeester en de schepen van cultuur, en de specialist digitalisering van het Belang.  Oud-secretaris Ronny Frederickx leidde het debat, en deed dat uitstekend.  Cultuur is niet het meest controversiële thema, zodat er niet echt vonken afvlogen, maar er zitten toch wel verschillen in de programma’s van CD&V, sp.a en N-VA/PLE.  Over de vzw Kobie bijvoorbeeld (wij zouden het Kobieconcept behouden maar in een andere juridische vorm gieten), over de mogelijke invulling van de goederenloods aan Hemelrijk, over de nood van een podiumzaal ook (wij willen die sowieso, sp.a wil één of andere vorm van concertzaal en CD&V sluit niet uit dat er iets kan groeien).

Ik heb sterk de nadruk gelegd op samenwerking met de verenigingen en op inspraak in het cultuurbeleid, en denk dat die boodschap ook werd begrepen.  Ik heb er daarnaast op gewezen dat een gemeentebestuur niet alle gebouwen in een gemeente in eigendom kan hebben.  De burgemeester stelde de mogelijke overname van de parochiezalen in het vooruitzicht, de cultuurschepen die van één of meer kerken.  De discussie over elk van die gebouwen moet gevoerd worden, maar we moeten vooral zorgen dat de ruimtes die we hebben zo optimaal mogelijk worden benut.

Essen heeft te vaak gebouwen aangekocht zonder goed te weten wat er mee moet gebeuren, en afstoten blijkt héél moeilijk te verlopen. Dat is niet houdbaar – maar ik weet niet zeker of de collega’s dat inzagen.  Ik zou alleszins uitgaan van de functies die we nodig hebben, de bestaande veiligstellen en de nieuwe behoeften proberen te beantwoorden.  Dat is een lange lijst : polyvalente ruimte, een degelijk podium, een ruimte voor niet-kerkelijke afscheidsplechtigheden…  Ruimte ook voor al die cursussen waar ik niet aan deelneem en die nu vooral onderdak vinden in de voormalige kleuterschool aan het nog veel voormaligere zwembad – maar wat op termijn misschien niet de meest geschikte of zekere locatie is.  Als we al die vragen aanpakken, dan wordt de volgende zes jaar alleszins geen verloren  legislatuur voor het cultuurbeleid, want dat bleek de voorbije periode eigenlijk wel een beetje.  Dixit de burgemeester en de bevoegde schepen…

Ik vond het waardevol initiatief dat alvast voor mij een boeiende gedachtenwisseling opleverde.  Ik hoop dat de aanwezigen dat ook vonden.  En in de marge leerde ik ook Tatteljee wat beter kennen.  Ook nuttig natuurlijk.