Na elke verkiezing wordt de uitslag wel op één of andere manier betwist. Niet alleen in verre buitenlanden, ook onze gemeenteraadsverkiezingen maken het voorwerp uit van klachten en bedenkingen. Gelukkig komt daar zelden zwaar protest of straatgeweld van. Meestal is het onderliggende conflict bovendien ook minder duidelijk dan de veldritfinish van vorige zaterdag in de GP Rouwmoer…

De Raad voor Verkiezingsbetwistingen doet een uitspraak over de klachten. Meestal gaan die klachten over volmachten of over een overtreding van de wet op de verkiezingsuitgaven. Fraude met volmachten is vaak moeilijk te bewijzen, zo blijkt, en het is al helemaal niet evident om ook aan te tonen dat ze invloed hebben op de verkiezingsuitslag. Toch vind ik het geweldig storend dat er niet echt tegen het ronselen van volmachten wordt opgetreden, al moet dat wellicht eerder preventief gebeuren. Wie iemand een volmacht aftroggelt, neemt doelbewust zijn of haar stem af, en dat is in een democratie wat mij betreft minder aanvaardbaar dan een niet-toegelaten campagne voeren.

Verkeerde propaganda is een aantal verkozenen wel duur te staan gekomen. En in Ninove moet de hele stembusslag zelfs worden overgedaan. Een moeilijk oordeel voor de Raad, waar in Oost-Vlaanderen ook onze eigen gemeentesecretaris deel van uitmaakt. Wat mij betreft wel goed onderbouwd en terecht. Al zou ik het als partij niet graag meemaken. Begin er maar eens aan, aan zo’n replay !

Interessant aan het oordeel over Ninove is de redenering dat Facebook een vermenigvuldigend effect heeft : vrienden van vrienden konden zo ook kennis nemen van de belofte van een pint voor een stem op de juiste lijst. Hoe de sociale media ook evolueren, binnen zes jaar zullen ze nog meer impact hebben op de verkiezingen. Misschien kunnen de regels tegen dan best ook wat scherper worden afgebakend.

Aan de andere kant wordt de hele administratie achter de verkiezingsuitgaven wellicht best wat vereenvoudigd. Bart en ik zijn de formulieren van de Essense partijen gaan inkijken – uit interesse, niet omdat we onregelmatigheden vermoedden. Wat ik eruit leerde is dat alle zes de partijen de formulieren allemaal naar best vermogen hebben ingevuld. En ze allemaal op een verschillende manier hebben geïnterpreteerd ! Er kruipt heel veel werk in die papierwinkel, er is geen officiële instantie die de aangiftes nakijkt, en uiteindelijk zijn de achterliggende geldstromen toch niet helder, zoals Steven Samyn in De Morgen vandaag opmerkt. Al ben ik het lang niet met de rest van zijn artikel eens : ook te grote affiches mogen niet. Dat is een kwestie van fair-play.