De laatste gemeenteraad in zijn huidige samenstelling. Terecht met veel aandacht voor de vertrekkende voorzitter. Zowel Dirk als Ludwig Caluwé en Erik De Meyer loofden hem voor de democratische en evenwichtige manier waarop hij de debatten leidde. Dat heet “applaus vanop alle banken”. Van onze fractie kreeg hij als enige ook een presentje. Dirk maakte het grapje dat hij niet kon instaan voor de kwaliteit van de wijn, aangezien de niet-wijnkenner van de fractie (ik) de keuze had gemaakt. Ik ben er nogal gerust in en wens Guy in elk geval veel drinkgenot toe…

Bij de vertrekkers zit geen van mijn partijgenoten. Al beschouw ik mijn buurman Philip Peeters (Groen) toch als een soort politieke familie. Philip was gelukkig naar de afscheidsraad gekomen, al weegt de gedwongen afwezigheid -zijn nukkige partij diende geen lijst in- hem zwaar. Hij herinnerde aan enkele van zijn voorstellen die het uiteindelijk haalden. Ik had er ook enkele kunnen aanhalen die we samen realiseerden – van het miljoendossier van de riolering tot wat bescheidener ideeën zoals het onderschrift op de straatnaamborden. Maar ook de korte commentaren die we elkaar tijdens de raad al eens toefluisterden hadden een meerwaarde, die ons allebei al eens hielpen om een punt binnen te halen. En zoals Philip opmerkte, op die manier verleg je uiteindelijk toch stenen in de Kleine Aa.

Ik heb heel veel zin in de “nieuwe” gemeenteraad. De uitdagingen waar het gemeentebestuur voor staat zijn niet gering. Ik ben ook benieuwd naar de dynamiek die de verjonging van de raad, de versterkte positie van Gaston én van N-VA/PLE en de intrede van Helmut op de schepenbanken gaat opleveren. Maar ik ga de “oude” raad ook missen. We hebben dat namelijk niet slecht gedaan, samen.