150 jaar parochie Hoek. Betwist gebied tussen Huybergen, Kalmthout en Essen. Grensgeval in een grensgemeente. Eén van de twee dorpen in Essen die de naam “dorp” nog waardig zijn. Daar over de beek. Maar hoe lang zal dat in Horendonk nog duren ? Achtergesteld gebied. Soms echt, vaak vooral ingebeeld. Wie in de hoek gaat staat, kan er niet in gezet worden. Wat op zichzelf, maar smekend om aandacht. Calimero, maar dan met veel veerkracht. Viert 150 meer dan 850. Stond er wel toen het er op 6 september moest staan. En hoe. Typisch.

Klasseloze maatschappij van boeren en arbeiders. Zoals de DDR destijds, nu alweer twintig jaar geleden. Communisten onder de kerktoren, niet achter een muur. Toch niet van steen. Waar de veearts nog belangrijker is dan de huisarts. En geen van beiden meer aanzien heeft dan de boer met de meeste velden of koeien. Rebels, maar wel trouw aan CD&V. Tenzij misschien in de beslotenheid van het stemhokje, wie zal het zeggen ? Verdoken plaatsje waar de halve wereld aan de toog van Bostella te vinden is. Anonieme plek waar de mensen elkaar nog kennen. Voor elkaar klaarstaan. En waar zich verstoppen dus niet kan. Er is dan ook niets te verbergen.

Hoewel, volgens sommigen zit er veel geld. De fiscus twijfelt. Gelukkig weet hij de weg niet. Ondanks de wegwijzers. En de eigen straatnaamborden. Voorwerp van spot, waar de krant elke week op het plein wordt voorgelezen. Zo hoorden we het vroeger. Het blijkt niet waar, op het plein worden alleen frieten verkocht. En in het café worsten en bloemkool. Of wat je maar had gewild. Probeer wel fatsoenlijk te parkeren.

Object van heimwee naar de tijd van de ansichtkaarten met dorpswegen van kasseien. Maar wat maken die een lawaai. Dorp zonder fietspad. Dat telkens weer de belofte ervan gelooft. Waar één winkel alles verkoopt. “Het geschiedenisboek is te koop in Het Graantje !” Waar anders, denk je dan. Dorp met een eigen t(H)oekomst, die begint met een nieuw kerkhof. En een bloemenpoort. Dan zal alles opgelost zijn. Kunstenaarsdorp, ons eigen Sint-Martens-Latem. Maar dan zonder School. Of toch bijna. Nu zijn er nog twee. En twee kerktorens ook. Maar die ene telt niet mee. De kerktoren, bedoel ik. En de school ook niet. Het schooltje is ook al geen school. Meer. Dorp dat zichzelf wil redden. En dreigt soms net daardoor zichzelf te verliezen. InZicht zonder UitZicht doemt.

Parochie van gepensioneerden. Die het dorp elke dag springlevend houden. City. Zoals New York. If I can make it there, I can make it anywhere. Meer vee dan mensen has made it here. They do it their way.

Gesloten gemeenschap met een open geest Eén straat, maar veel wegen. Die allemaal naar nergens leiden. Waar rust nog een betekenis heeft. En dus heel wat valt te beleven. Hoekig in de omgang. Gelukkig maar.

Denoek. Eind van de wereld, achter het (voorgelezen) gazettenpapier. Mooiste stukje van Essen. Om van te houden.