De Oosterweelverbinding, met de eventuele bouw van de Lange Wapperbrug, is een typisch verhaal over hoe het niet moet. Na een onzuivere en weinig transparante procedure die al jaren verderhobbelt besliste de Vlaamse regering om géén duidelijke beslissing te nemen. Zodat de ene partij het als een ja kan uitleggen, en de andere als een neen. Politiek zoals het absoluut niet moet. Natuurlijk is het belangrijk om goed doordachte beslissingen te nemen, maar al te vaak wordt besluiteloosheid verkocht als een grondig overwegingsproces. Een “groeimodel”, noemde onze burgemeester het eens. Het is typisch voor de CD&V-stijl van besturen (lees : “van niet-besturen”), maar ook sp.a en Open Vld doen er graag aan mee wanneer het hen zo uitkomt.

Inhoudelijk weet ik overigens niet zo goed wat ik van het verhaal moet denken. Ik geef toe, daar ken ik het niet goed genoeg voor. Toen ik onlangs in Lissabon was, aan de bekende grote brug over de Taag, maakte ik me de bedenking dat ik daar helemaal niet graag dichtbij zou wonen : de brug zorgt voortdurend voor een storend monotoon zoemend geluid. Maar wellicht is de techniek ondertussen verder gevorderd. Dan blijft er wel nog het probleem van het fijn stof over, heb ik begrepen. Voor de SLP is dat onoverkomelijk, en ik heb eigenlijk geen reden om dat standpunt in vraag te stellen. Toch vind ik de brug zoals ze werd voorgesteld wel mooi en gedurfd. Ik hou wel van architectuur die de platgetreden paden verlaat, en Antwerpen verdient een “landmark” van de omvang van Lange Wapper. Maar niet ten koste van de gezondheid van de inwoners natuurlijk. Een dilemma, en ik weet het niet zo goed.

Maar ík hoef het ook helemaal niet te weten. Daar hebben we een Vlaamse regering voor. Die beslist niet, en dus moet er maar op een hoger niveau beslist worden. Door de bevolking. Ik zou het ook verstandig vinden om op 7 juni heel Vlaanderen te laten kiezen tussen enkele mogelijke tracés, op basis van objectieve informatie over de voor- en nadelen. Een referendum dat meer is dan “ja” of “neen”, want dan spelen er allerlei andere sentimenten meer. Maar geen ons de gegevens in handen om echt te kiezen (mij ook, ik heb het nodig). En spreek op voorhand af dat de mening van wie dicht bij de brug woont natuurlijk zwaarder weegt dan die van mij.

Zo zal het niet lopen. Niemand zal echt helder weten welk project er na de verkiezingen komt. Het zal niet duidelijk zijn waarvoor een nieuwe coalitie van CD&V, Open Vld en sp.a zou kiezen. Maar ook niet wat de keuze zou zijn van CD&V/Open Vld/LDD. Of voor mijn part Open Vld/sp.a/SLP. De kiezer koopt een kat in de zak. Arme kiezer. En arme kandidaten die zich desondanks aan hen moeten verkopen. Kwelgeest Lange Wapper hale de Vlaamse ministers !