Eén van de leuke kanten aan het webmasterschap voor de petitie voor Lijn 12, naast vanzelfsprekend het succes ervan, is dat ik de reacties die mensen koppelen aan hun ondertekening ervan mag lezen en selecteren. Vaak gaat het om erg pertinente vaststellingen over het treinverkeer op onze lijn, waar we iets mee zijn en die onze eisen verder kracht bijzetten. Soms leren we er ook problemen mee kennen die we totnogtoe over het hoofd hadden gezien.

Dikwijls zijn de korte of wat langere tekstjes (die dan soms via e-mail komen) behoorlijk raak geformuleerd of zelfs erg leuk geschreven. Alleen verbaast het me in heel veel reacties, ook als ze verder in een vlot en correct Nederlands zijn opgesteld, hoe sterk het gebruik van hoofdletters aan een grote willekeur onderhevig is geraakt. Na een punt volgt er soms geen meer, maar zeker in eigennamen of plaatsnamen staan er vaak geen. Of nog erger : de ene keer wel, de andere niet. Niet alleen de sms-generatie bezondigt er zich aan. Ik ken directeurs-generaal bij de overheid -en nu ook belangrijke politici- die de hoofdletter geen warm hart toedragen. Het is wellicht iets uit een vervlogen tijd, maar voor mij stelt een geschreven tekst toch steeds net iets hogere eisen aan het taalgebruik. Zelfs in een sms gebruik ik hoofdletters, punten en allerlei andere leestekens. Toegegeven, dat kost mij wellicht meer tijd dan vele andere sms’ers. Maar ik vind het een kwestie van respect voor de lezer. Ouderwets ? Het weze zo.

Op de website van Lijn 12 komen de reacties die ik relevant vind en die niet in herhaling vallen. Exact zoals we ze ontvangen. Alleen worden er soms taalfoutjes uitgehaald. En er worden hoofdletters toegevoegd; het is sterker dan mijzelf…