Het eerste bericht op deze site staat gedateerd op 11 november 2005, om 11u11. Hoewel ik het niet zeker meer weet, kan ik me niet voorstellen dat die datering ook exact juist is. Daarmee was meteen de toon gezet, want dat antidateren (en soms ook prodateren) gebeurt bij de meeste van mijn posts hier. Als ik even terugblik, stel ik vast dat ik soms redelijk lang niets schrijf, maar dat vaak weer goed maak door net met die datum te spelen. Ik merk bij mezelf ook dat er regelmatig in mijn hoofd zit waarover ik ga schrijven en soms zelfs wat, maar dat het er niet altijd onmiddellijk van komt om dat dan ook te doen. Soms gaan er zo wellicht zaken verloren, soms ook wordt de argeloze lezer ongetwijfeld onzin bespaard. Elk nadeel heb zijn voordeel, naar het woord van de beroemde Nederlandse filosoof.

Ik schrijf vooral over de Essense politiek, maar dat lag natuurlijk ook in de lijn van de verwachting. Ik probeer dat wel te doen met een andere invalshoek dan in de N-VA/PLE-Nieuwsflits of in persberichten. Niet zo eenvoudig, want mijn pen is sowieso één van de meer bezige in het Essense politieke wereldje. Toch tracht ik hier de andere kant van de medaille te laten zien, met wat meer (of soms net minder) nuance. Wat af en toe tot meer persoonlijke kritiek of complimenten bij mijn medespelers in het Heuvelpleinspelletje leidt. Vaak vind ik het wel jammer dat die geen soortgelijk forum hebben om te reageren. Ik zou af en toe ook wel eens een verbale draai om de oren kunnen gebruiken, neem ik aan. Zonder dat dat dan meteen in de krant of de gemeenteraad moet zijn…

“Wereldje”, “spelletje”… Mijn woordgebruik geeft het al aan : de Essense politiek is natuurlijk iets waar niet zoveel mensen mee bezig zijn. Hoewel ik het ook wel over andere dingen heb, is het wellicht toch vooral die microkosmos en de observatoren daarvan, die hier af en toe een kijkje nemen. Een massa bezoekers levert dat dus niet op, al merk ik af en toe toch een behoorlijk aantal “hits” op de teller. Al belandt men hier af en toe met zoekwoorden die eerder op een dwaling duiden. Maar misschien blijft er zo toch af en toe iemand hangen. Of dat dan iets met enige literaire kwaliteit te maken heeft, laat ik maar in het midden.

Elke verkozene in de politiek vertegenwoordigt mensen, en die hebben het recht op één of andere manier te weten waar hun vertegenwoordigers mee bezig zijn. Ik kan proberen dat iedereen persoonlijk te vertellen, maar dat lukt me toch niet – en vermoedelijk zou ik er velen alleen maar stierlijk mee vervelen. Dus is dit het alternatief, dat iedereen toelaat min of meer na te gaan wat me bezig houdt – voor wie dat nodig of nuttig zou vinden. Bovendien is het voor mezelf een instrument om mijn gedachten te ordenen en ook al eens bewust stil te staan bij wat er in Essen of de wereld gebeurt. Dus probeer ik het vol te houden.

Een trouwe lezer vertelde me deze week dat “twee jaar” daarbij vaak de cruciale grens is, waar veel “bloggers” het opgeven – zonder te vermoeden dat die tweede verjaardag er inderdaad aankwam. Laat ik het ongelijk van die statistiek maar eens proberen te bewijzen. Ook al kan ik dat als lid van de “Hoge Raad voor de Statistiek” natuurlijk alleen maar een vermetele gedachte vinden…