Als het buiten 38° in de schaduw is, is een hotelkamer met airconditioning al bij al een stuk aantrekkelijker dan de straten van de Hongaarse hoofdstad. Bovendien heb ik gisteren al de lokale cinemazaal bezocht, maar de meeste films worden hier in het Hongaars gedubd, wat ik niet meteen uitnodigend vind. Ik heb dan voor “La Môme” over Edith Piaf gekozen, maar die viel wat tegen : mooie beelden, maar een onnodig warrige structuur en soms behoorlijke gaten in het scenario. Maar gelet op de buitentemperaturen : “je ne regrette rien…”.

Dan maar bij de televisie aanbeland. Gek genoeg is er hier ’s morgens overigens een shoppingkanaal in de ether (dat een kanaal deelt met Eurosport) dat eentalig in het Nederlands uitzendt. Ik vraag me af of dat veel klanten oplevert. Verder wordt ook op tv alles in het Hongaars omgezet, wat maakt dat ik vijf minuten lang naar een zeer surrealistische versie van ‘Allo ‘Allo heb gekeken. Nu, er zijn ook voldoende buitenlandse zenders. En waar komt een argeloze kijker dan onvermijdelijk uit : bij de Tour . Ondanks mijn heilige voornemens om niet te kijken heb ik dus toch een (overigens zeer mooie) Tourrit gekeken. En zit er nu alweer niet anders op dan toch een beetje te volgen wat er gebeurt. Al probeer ik een zeker skepticisme te bewaren : uiteindelijk zal degene die het geel ook na de aankomst in Parijs wil behouden wellicht naast een goede sportbestuurder en verzorger vooral een goede advocaat nodig hebben. Maar als ik dan toch zou mogen kiezen, dan mag van mij Contador op het hoogste schavotje staan.