Soms zou ik een zwevende kiezer willen zijn. Dan kon ik nu lekker overwegen om voor Groen! te stemmen, omdat die partij terug beseft dat ze vooral geloofwaardig is als ze over ecologie spreekt, omdat er wel degelijk een sterk klimaatbeleid moet komen, en omdat Vera Dua het verhaal goed brengt. Maar ik zou ook twijfelen, omdat eigenlijk alle partijen wel voor dat klimaatbeleid opkomen, en omdat Groen! het niet kan laten sociaal-economische onzin te verkopen.

Was ik een zwevende kiezer, dan overwoog ik misschien wel CD&V/N-VA. Niet om met de stroom mee te drijven, maar om de proef van het “goed bestuur” eens op de som te nemen. En om Bart De Wever en C° een verdiend steuntje in de rug te geven wegens veel overtuiging en weinig machtswellust. Maar de schrik voor een zeer kleurloos beheer zonder visie en voor de oude CVP-aanpak die heel snel terug zou kunnen komen, zou me argumenten geven om dat niet te doen.

Ook de Open Vld zou een behoorlijke kans maken. Die partij probeert inhoud te brengen in de campagne, en heeft een zéér sterke ploeg ministers in huis (even Verwilghen wegdenken en al de rest, Vlaamse of federaal, hoort bij te top – over “goed bestuur” gesproken…). Maar ik vrees dat Verhofstadt alle principes overboord zou zetten om aan de macht te blijven, en dat bij de voorspelde en voorspelbare nederlaag de partij totaal aan het zwalpen zal gaan – liever niet met mijn stem, zou ik denken.

Ik zou natuurlijk ook sp.a/spirit overwegen. Omdat Johan Vande Lanotte een goede premier zou zijn, omdat je min of meer zeker bent van “what you see is what you get” en omdat het spirit-programma mij ook als zwevende kiezer wel zou aantrekken. Maar weegt spirit nog wel een beetje binnen het kartel ? Durft de sp.a wel hervormen als er tegenkanting komt bij het vastgeroeste deel van de achterban ? En worden er (deze keer) sterke V/M genoeg gevonden om de regeringsbankjes te bevolken ?

Het zou wel eens leuk zijn, dat twijfelen. Een milliseconde lang zou ik zelfs het VB eens kunnen overwegen, om voor hen de nederlaag van 10 juni te verzachten die de anderen iets te veel zou opluchten. Of ik zou een oogwenk aan Dedecker kunnen denken, om dan snel weer mijn gezond verstand terug te vinden.

Was ik een zwevende kiezer, ik zou nogal zweven. Om wellicht op dezelfde plaats te landen als ik nu ga doen. Maar de zweefvlucht zelf zou wel boeiend zijn.