Opzij, opzij, opzij…

Opzij, opzij, opzij…

Als ik binnen een jaartje of zo aan de campagne 2006 terugdenk, dan zal het aan deze dag zijn, vermoed ik. Onze laatste Nieuwsflits -ok, toch wel een beetje “mijn” Nieuwsflits, zonder de inbreng van de anderen te minimaliseren- die onder het vuur van de (radeloze ?) tegenstand komt te liggen. De Post die onze folder heeft verspreid maar die we het ongewild blijkbaar lastig hebben gemaakt. Enkele mails van kritische kiezers (dat mag of moet zelfs), maar ook van een potentieel VB-stemmer die we wellicht over de streep hebben getrokken. Een elektronische schouderklopje van een oud-schoolmeester, dat is natuurlijk erg aangenaam. Enkele vragen om propagandamateriaal te bezorgen (graag !). Onze eigen mensen die hun waardering voor enkele van onze folders uitdrukken, ook dat doet goed. Iemand die nog een bord wil plaatsen (en Bart regelt dat dan allemaal perfect). Tussendoor een geslaagde actie die toch ook nog wat improvisatietalent vergde. Het laatste LaWIJtje dat nog snel herwerkt en dan afgewerkt moest worden. Bovendien een drukke dag op het werk (dat komt ervan als je luidop verklaart dat politiek een hobby is). Om Herman Van Veen te citeren : we moeten rennen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan…

En dat allemaal omdat Essen beter verdient ! Wel ok, daar heb ik het voor over. Morgen fris weer op.

Reageren is niet mogelijk.