Gisteren nieuwjaarsreceptie van het Essense OCMW. Aan een aantal in Essen verblijvende asielzoekers was gevraagd om voor wat hapjes te zorgen, en daarin hadden ze veel tijd en werk gestoken. Echt lekker, en eens iets anders dan het obligate toastje met kip-curry. De gelegenheidskoks zijn vooral dankbaar dat ze eens iets terug kunnen doen voor het OCMW, dat natuurlijk tegenover hen in de eerste plaats gewoon zijn wettelijke plicht doet. Velen weigeren zelfs om de kosten die ze maken in te brengen, al leven ze van het (equivalent-)leefloon. Uiteraard zorgt het OCMW wel voor een passende compensatie.

Natuurlijk kan Vlaanderen het leed van de hele wereld niet opvangen. Natuurlijk is niet elke vluchteling in eigen land direct in gevaar. Maar niemand verlaat zomaar de familie en laat have en goed achter om in een ver en vreemd land een nieuw leven te starten. Al kan het soms niet anders dan maar tijdelijk zijn, een “plaats in de herberg” is een mensenrecht.