Archief van
Maand: oktober 2012

Over oranje en groen

Over oranje en groen

Vandaag stond de Pompoenstoet op het programma. Ik blijf het een gouden idee vinden van KWB Wildert om hun dorp met die grote oranje vruchten op de kaart te zetten. Je kan er ongelooflijk veel kanten mee uit : pompoenen zijn decoratief, ze kunnen lekker worden klaargemaakt, ze groeien tot kolossen die tot de verbeelding spreken… Zodat iedereen wel op één of andere manier kan meefeesten. Het sociaal weefsel van Wildert vaart er wel bij. Ik vond het net daarom symbolisch ook belangrijk dat de twee politieke concurrenten die in de wijk de stemmen wellicht grotendeels onder elkaar gaan verdelen, Gaston en Geert, elkaar de micro mochten/moesten doorgeven. Over ’t Stad kunnen we desnoods discussiëren, maar de Pompoenfeesten zijn zonder twijfel van iedereen – iedereen van Wildert, dan toch.

Deze week kregen we, net zoals zes jaar geleden, een extra Band in de brievenbus, met een oproep om voor die ACW’ers te stemmen die op de CD&V-lijst staan. Ik heb er geen eigen versie van gemaakt. Om verschillende redenen. Maar vooral omdat de folder me een stuk minder ergerde. Omdat er alleen het ACW-logo op stond, en niet zomaar die van alle verenigingen die dan al dan niet tegen wil en dank meteen ook maar achter CD&V zouden moeten staan. Hoe het volgende bestuur er ook uitziet, met organisaties zoals KWB, KAV, OKRA, Pasar, ACV… moet er in elk geval constructief worden samengewerkt. Meer dan ooit, zelfs !

Viva la musica

Viva la musica

Gisteren hielden De Verenigde Statievrienden hun jaarconcert. Laat ik maar meteen toegeven dat ik daar wellicht buiten verkiezingstijden niet naartoe zou zijn gegaan – er was ook nog een quiz in Kapellen. Toch zou dat jammer geweest zijn, en niet alleen omdat N-VA/PLE-kandidaat Joris die ik erg waardeer meedeed. Heel muzikaal ben ik niet aangelegd, al is dat één van de weinige aspecten van mijn opvoeding die ik soms een beetje betreur. Maar de avond zat goed in elkaar, de muziekkeuze was afwisselend en boeiend, en het aanvullen van de harmonie met een solist en een trombonekwartet bracht extra pit in het geheel.

Ik ben er wel meer dan ooit van overtuigd geraakt dat we onze plannen om van Rex een podiumzaal te maken moeten doorzetten. Ik vind het Parochiecentrum een mooie zaal, maar deze avond verdiende om nóg meer tot zijn recht te komen.

Met GAS

Met GAS

Er is de voorbije dagen nogal wat te doen over de zogenaamde “GAS”, de gemeentelijke administratieve sancties. Enkele gemeenten hebben de mogelijkheden om dergelijke administratieve boetes in te voeren blijkbaar stevig misbruikt. En nu willen sommigen het kind met het badwater weggooien. Ik ben wel gevoelig voor hun argumenten, trouwens. Het systeem maakt de gemeente een beetje rechter en partij. Het laat toe om heel onduidelijke “overtredingen” te financieren. En de mogelijkheid om nu ook jongeren tussen 14 en 16 een boete te geven vind ik ook een beetje bedenkelijk.

Toch vind ik het systeem op zich niet slecht. Ik heb mee aan de basis gelegen van het Essense GAS-reglement. De eer deel ik met Gino Veraart, die er wellicht het sterkst op aandrong, en met Gaston Van Tichelt, die uiteindelijk doorbeet. Maar het eerste GAS-voorstel op de gemeenteraad was van mijn hand. En ook op het uiteindelijke reglement heb ik impact gehad, onder meer door al te “open” bepalingen te vermijden.

Op het einde heb ik nog even het verbod om de auto te wassen laten wegwerken, maar dat was er onbedoeld in geslopen. Dat soort bepalingen zijn wel een risico, heb ik gemerkt bij het opzoekwerk dat ik voor ons voorstel deed. Nogal wat ontwerpreglementen die de gemeenten her en der krijgen voorgeschoteld gaan uit van lange lijsten met strafbare gedragingen, niet altijd even zorgvuldig geformuleerd. Ze zetten vaak ook de logica op hun kop : niets mag, behalve…
Ook in Essen heeft even een reglement voorgelegen dat de duivenmelkers strafbaar stelde als hun duiven zich in een opbaar bos bevonden. Trop is te veel.

Maar uiteindelijk denk ik dat we een goed reglement hebben goedgekeurd. Niet omdat ik vind dat je allerlei zaken zomaar moet bestraffen. Wel omdat de GAS moeten toelaten om op te treden tegen enkele zaken die echt niet door de beugel kunnen. Vooral zwerfvuil en sommige vormen van geluidsoverlast. Overigens werkt het reglement ook in de andere richting, door aan te geven wat géén overlast is. Spelende kinderen zijn dat in Essen bijvoorbeeld uitdrukkelijk niet. En dat is maar goed ook !

Superronde

Superronde

Voor één punt :
Welke N-VA/PLE-kandidaat heeft er nog een eigen website ?
Voor twee punten :
Met wie nam ik in 2010 deel aan de finale van “De Tafel van Vier” van het Davidsfonds ?
Voor drie punten :
Hoeveel keer moet je gemiddeld proberen om één van onze verkiezingsaffiches terug samen te puzzelen ?

Alle antwoorden vind je hier.