Archief van
Maand: oktober 2007

De fun, de hits

De fun, de hits

Wat levert een dagje “politiek bijwerken” zoal op ? Een stapeltje collegedossiers ingekeken, een achttal ervan gekopieerd, zes ingescand. Een uurtje overlegd met de fractievoorzitter. Enkele reacties op de Nieuwsflits beantwoord, twee mails naar de secretaris gestuurd, twee naar andere diensten, één naar de burgemeester. Twee voorstellen uitgetikt, enkele artikels geschreven voor een nieuwe publicatie. Een uitnodiging ontworpen en een kleine wijziging aan de website aangebracht. Ik vergeet wellicht nog wat tussendoortjes.

Als reactie op onze vorige Nieuwsflits schreef iemand die vorig jaar kandidaat was voor het VB dat we er beter wat minder moeite zouden insteken, want dat het toch niets uithaalt. Ik ben ervan overtuigd dat dat niet waar is – al is het resultaat niet altijd direct voelbaar of meetbaar, maar daar kan ik perfect mee leven . We hebben trouwens wel degelijk al mooie dingen waargemaakt de voorbije maanden, voor en achter de schermen van de Essense politiek. En zelfs als het waar zou zijn dat het allemaal verloren moeite is, dan is het onze (verdomde) plicht tegenover onze kiezers om er alles aan te doen om te proberen onze ideeën en ons programma te realiseren. Elke keer opnieuw. Ieder op zijn eigen manier, want gelukkig hebben we niet allemaal dezelfde kwaliteiten of manier van werken. Waarbij we de inhoud van wat we doen meer dan ernstig nemen, maar onszelf wel blijven relativeren. Dat is trouwens de enige manier om er ook plezier aan te blijven beleven. Ik heb me vandaag alvast uitstekend geamuseerd !

OCMW-voedselhulp

OCMW-voedselhulp

Het OCMW heeft de mooie traditie om afscheidsnemende raadsleden te bedanken met een etentje. Het heeft wat langer geduurd dan voorzien, maar gisteren behoorde ik samen met de anderen die na 8 oktober vorig jaar uit het Kerkeneind vertrokken tot de feestvarkens. Veel meer dan een gemeenteraad ooit zou kunnen, creëert het OCMW een stuk verbondenheid tussen de raadsleden. Dat heeft verschillende redenen : het gaat om een relatief kleine groep, die toch een beetje buiten de politieke schijnwerpers functioneert. Maar het heeft zeker ook te maken met de materie die er wordt behandeld : in individuele dossiers moeten vaak knopen worden doorgehakt die niet wit of zwart zijn, waar de goede oplossing misschien niet eens bestaat, maar waar wél iemands toekomst van kan afhangen. Een verantwoordelijkheid die veel ingrijpender is dan de goedkeuring van de rekening van een kerkfabriek (hoe belangrijk dat ook is). En waarover je alleen met elkaar kan napraten, wegens het beroepsgeheim. Ook het samen stoom afblazen in café 1804 hoort daarbij. Bovendien was het een bijzondere lichting die de vorige legislatuur de Raad voor Maatschappelijk Welzijn bevolkte. Elke partij had wel één of meer van zijn sterkhouders, voor of achter de schermen, in de OCMW-raad zitten. Dat vertaalde zich soms in pittige debatten (af en toe op de rand van de politieke goede zeden), maar ook in heldere lijnen en een serie realisaties die er best mag zijn.

Na de verkiezingen heb ik getwijfeld tussen de gemeenteraad en het OCMW. Ik heb geen spijt van mijn keuze, maar als ik ze opnieuw moest maken –wetend wat ik nu weet¬ zou ik weer twijfelen. Met vermoedelijk hetzelfde resultaat. Maar je eerste (politieke) liefde vergeet je niet zomaar…