Nu ook de tegenexpertise bevestigd heeft dat Floyd Landis de Tour heeft gewonnen met behulp van een fikse dosis extra testosteron, kunnen we er niet meer omheen : de Tour 2006 is herleid tot een totale maat voor niets. Zonder winnaar, met een onverwachte maar verdienstelijke tweede : Perreiro Sio. Zoals hij zelf lijkt te beseffen wordt die hiermee nog geen Tourwinnaar.

Dit is natuurlijk heel jammer voor de wielersport en de sport meer in het algemeen (zeker met het geval-Gatlin erbij). Jammer voor al wie vorige maand in meer of minder mate met de renners meegeleefd heeft. Jammer voor die renners die de Tour “zuiver” hebben gereden. Al kan je niet langer onder de vraag onderuit of er wel zo’n renners bestaan.

Wat is de oplossing ? Doping toelaten is ethisch onverantwoord, omdat de meest gedrogeerde dan de Tour zou winnen. De Tour minder zwaar maken ? Tja, er is toch niemand die aan het Gatlin-verhaarl de conclusie koppelt dat de 100m sprint best wordt ingekort. De financiële belangen terugschroeven, zodat een Tourwinnaar niet plots zóveel meer gaat verdienen. Maar de vrije markt bepaalt nu eenmaal zeer hoge prijzen voor sportlui, en beperkingen invoeren is niet evident : ze zullen toch worden omzeild via sponsoring – en de economist in mij ziet ook niet echt in waar deze “markt” eigenlijk tekortschiet. Zo actief mogelijk opsporen en streng blijven bestraffen is allicht de enige methode. Waarbij ik het voorstel om ook de ploegleiding automatisch mee te schorsen zo slecht nog niet vind : er zullen onschuldigen gestraft worden, maar er gaan ook veel dopinggevallen vermeden worden. En de onschuldig gestraften kunnen -mits ze hun onschuld kunnen bewijzen- hun schade verhalen op de gedopeerde renners.

Eigenlijk vind ik dat ook competities gestraft moeten worden, al was het maar in het belang van hun eigen geloofwaardigheid. Géén Tour in 2007 klinkt ongetwijfeld hard. Dat de Belgische voetbalcompetitie vorig jaar gewoon had moeten worden stilgelegd met de zaak-Ye wellicht al evenzeer. Maar het lijkt me de enige manier om écht duidelijk te maken dat sport alleen zinvol is als het zuiver is (of zo overkomt). Ook en vooral in het belang van de sportmensen zelf.