Wegcijferen
Het moet ongeveer een jaar of tien geleden zijn dat ik voor het eerst aan het rekenen sloeg met de gemeentebegoting en het bijhorende financiële meerjarenplan. De eerste “Aha-Erlebnis” kwam er toen ik ontdekte dat het meerjarenplan niet zo moeilijk om te begrijpen is, nochtans voor wie er oppervlakkig naar kijkt : het gaat in essentie om één Excel-rekenblad. Waarna al snel bleek dat de enkelen in de politiek die er daadwerkelijk naar kijken dat veelal inderdaad ook zo oppervlakkig doen. Zodat het toen niet zo moeilijk bleek om met enkele cijfers een belastingvermindering te verantwoorden.
Met de jaren heb ik erin bijgeleerd, en heb ik ook geprobeerd wat dieper te graven. Een grondige blik op de begroting werpen en de nodige berekeningen uitvoeren kost al snel één tot twee dagen. Gelukkig vind ik dat wel boeiend, dit jaar nog meer dan anders omdat ik wist dat ik zelf het verhaal in de gemeenteraad mocht brengen en omdat ik ook zelf de nodige informatieve vragen kon stellen. Niet dat de samenwerking met Dirk de voorbije jaren niet goed zou zijn geweest, integendeel : wellicht heeft hij ons verhaal zelfs nét iets preciezer en “to the point” kunnen brengen dan ik. Maar toch “wat we zelf doen, vinden we net iets plezanter” (het zou het motto voor een nieuwe staatshervorming kunnen zijn).
Gisteren heb ik dus het woord gevoerd bij de begrotingsbespreking. Die mocht zo weliswaar niet heten : in het najaar mocht de vorige gemeenteraad van de (nieuwe) meerderheid niet over de begroting discussiëren, want toen was het een politiek neutraal werkdocument. Nu mocht er alleen over de (kleine) wijzigingen worden gediscussieerd (eventjes toch), want het was geen volledig nieuwe begroting. Vorig jaar kreeg Dirk het verwijt over de belastingen te hebben gesproken, gisteren kreeg ik hetzelfde verwijt. Wanneer het financiële beleid voor 2007 dan wel besproken had moeten worden, is me een beetje een raadsel.
Ik heb geprobeerd aan te tonen dat een belastingverlaging perfect mogelijk is. Dat klinkt altijd gemakkelijk uit een oppositiemond, maar zo eenvoudig wilden we er ons niet van afmaken en dus hebben we ons voorstel met de nodige cijfers onderbouwd en in de vorm van amendementen op de begrotings(wijziging) en het meerjarenplan gegoten. Die ik bij de start van de raad aan de voorzitter en de fractieleiders heb bezorgd. Wat me het verwijt opleverde dat ik dat vroeger had moeten doen. Ik ben nochtans niet helemaal gek geworden : in dat geval zou de meerderheid tijdens de zitting met allerlei cijfers (die we dan niet kunnen verifiëren maar er per definitie geloofwaardig uitzien) hebben teruggeslagen. Volgend jaar bezorgen we alles netjes vooraf, als we vooraf het volledige antwoord kunnen krijgen. En als wij ook beroep mogen doen op de dienst financiën voor het nodige rekenwerk. Anders behouden we het enige voordeel dat we wel hebben : het verrassingseffect. Overigens, van een schepen van financiën kunnen we toch verwachten dat hij ook de mogelijke alternatieve scenario’s heeft laten doorrekenen en dat hij de begroting dermate beheerst dat hij ook een idee heeft van de resultaten daarvan, niet ?
We zijn er overigens niet in geslaagd de meerderheid te overtuigen, wat me niet echt verbaast. Andersom hebben ze niet eens een poging gedaan om ons ongelijk aan te tonen…
Wel heeft één van onze amendementen nog tot een mooi staaltje politiek driebanden geleid. Geert en Kevin dienden een voorstel in om zonnepanelen te subsidiëren. Wat ertoe leidde dat Cis Dictus zijn voorstel over zonneboilers van enkele jaren geleden opnieuw kon bovenhalen, dat hij eerder in de meerderheidsbesprekingen blijkbaar niet erdoor had gekregen. Nu lukte dat wel, al moest hij daarvoor uiteindelijk óns amendement mee goedkeuren. Zodat de subsidie er formeel komt op voorstel van N-VA/PLE. Gelukkig is het niet belangrijk van wie het voorstel is, wel dat de Essenaar er de zon mee in haar of zijn bad kan brengen !
Deze morgen bleek het treintraject tussen Luchtbal en Berchem plots een heel stuk korter : de IC-trein Essen-Jambes had als eerste de “eer” om gebruik te maken van de tunnel. Tijdwinst zat er jammer genoeg nog niet in; integendeel, zowel deze morgen als vanavond zat er zelfs vertraging op mijn trein. Hopelijk wordt er snel optimaal gebruik gemaakt van de nieuwe infrastructuur om ook de reistijd en niet alleen de afstand in te korten.
De Europese Unie vierde haar vijftigste verjaardag. Het feestje verliep enigszins in mineur, want de onzekerheid over de Europese Grondwet of het verdrag dat daarvoor in de plaats moet komen duurt voort. Wellicht is het wachten tot Gordon Brown de nieuwe Britse eerste minister is, en tot Frankrijk een nieuwe president heeft, om er een beetje beweging in te krijgen. En ook dan is het lang niet zeker.
Een weekend met (weeral) veel politieke activiteit. Dinsdag bespreekt de raad een begrotingswijziging, maar omdat het de eerste is van de nieuwe meerderheid gaat het eigenlijk over een nieuwe begroting. En dat brengt natuurlijk wat cijferwerk mee om er gefundeerd op te kunnen ingaan.
De Franse presidentsverkiezingen op 22 april (eerste ronde) worden een race met drie : de socialiste Ségolène Royal en de rechtse Nicolas Sarkozy moeten sinds enkele weken de centristische Francçois Bayrou (UDF) naast zich dulden. In een aantal peilingen is hij Royal al voorbijgegaan. Bovendien wijst alles erop dat Bayrou als hij de tweede ronde haalt erg veel kans maakt om die te winnen : tegenover Sarkozy met de linkse stemmen, tegenover Royal met de rechtse. Een opmerkelijke evolutie in het sterk op de links-rechts-tegenstelling georiënteerde Franse politieke landschap. Een Franse collega in EMCO voorspelde een klein jaar geleden “tussen de soep en de patatten” dat Bayrou president zou worden. Ik wist toen niet wie dat was, en in de peilingen scoorde hij ergens rond de 4 à 5%…
Ik lees in het verslag van het schepencollege van 7 maart dat de Essense VVV beslist heeft niet langer verantwoordelijk te willen zijn voor de uitbating van het Paviljoen. CD&V heeft zich jááren ingespannen om de uitbating van het Paviljoen weg te halen bij de vzw Jeugdwerking en over te brengen naar de VVV. Ze hebben daarvoor de ene drogreden aan de andere procedurefout geregen om toch maar hun zin te krijgen. Het enige “argument” dat gehanteerd werd, ging erover dat het Paviljoen toerisme is dat bij de VVV thuishoort en geen jeugdwerk. Nadat de VVV iets meer dan twee maanden het Paviljoen uitbaatte, komt het nu tot de conclusie dat het toch niets voor hen is. 
Ik heb nog niets over de Noord-Ierse verkiezingen geschreven. Nochtans een thema dat me erg boeit, dus moet ik die achterstand even inhalen. Nu, eigenlijk was de stembusgang een wat overbodige tussenstap : de overwinning van Sinn Féin langs katholieke kant en van de DUP langs protestantse zijde stond in de sterren geschreven. Interessant werd het pas nadat de stemmen geteld waren. Wat wegens het systeem van enkelvoudige overdraagbare stemmen nogal wat tijd in beslag nam (overigens een interessant stelsel dat volgens mij ook bij ons meer gebruikt zou moeten worden; bij computerstemmingen is het telwerk uiteraard geen probleem).