Essen is een aangename gemeente om in te wonen. Toch is het niet voor iedereen zo eenvoudig om voluit mee te draaien in onze lokale samenleving : geen werk, geen betaalbaar huis, financiële beslommeringen, gezondheidsproblemen, verstoorde relaties, een (reëel of aangevoeld) gebrek aan veiligheid … Het kan allemaal in de weg staan. De gemeente heeft daarin een belangrijke verantwoordelijkheid. Vaak is het gemeentebestuur het eerste of zelfs het enige aanspreekpunt voor wie onvoldoende kansen krijgt. De gemeente beschikt over heel wat instrumenten van sociaal beleid en veiligheidsbeleid, waarmee ze hulpbehoevenden een zetje in de rug kan geven, en kan helpen om nieuwe bedreigingen af te wenden.

Daarvoor doet het gemeentebestuur –zoals wettelijk voorzien– beroep op twee gespecialiseerde structuren. Voor het sociaal beleid is dat het OCMW, voor het veiligheidsbeleid de Politiezone Grens (waaronder ook Kalmthout en Wuustwezel vallen). Dat biedt extra kansen, juist omwille van die specialisatie. Maar het maakt het ook noodzakelijk om de grenzen duidelijk af te bakenen en de verantwoordelijkheid van ieder vast te leggen. Dat daarbij veel meer naar efficiëntie dan naar de historisch gegroeide situatie moet gekeken worden, is niet meer dan logisch.

Niet alleen de structuren maken trouwens dat sociaal beleid en veiligheidsbeleid best in één programmatekst samengebracht worden. Een beleid dat op het ene terrein in gebreke blijft, heeft immers rechtstreekse gevolgen op het andere. Wie al niet sterk staat in de maatschappij dreigt immers het eerste slachtoffer van onveiligheid te worden. Of is er soms mee de oorzaak van.