
Desactivering
De activeringsheffing is niet meer. Tien jaar geleden voerde de toenmalige meerderheid een belasting in op onbebouwde percelen, bedoeld om te zorgen dat die op de markt zouden komen en om zo de grondprijs te drukken en speculatie tegen te gaan. Dat laatste was een lovenswaardig doel, maar ik heb toen in de gemeenteraad toch uitgelegd waarom ik die belasting een slecht idee vond. Mijn belangrijkste argument was dat ik op basis van rekenwerk tot de conclusie was gekomen dat er dankzij de belasting elke 96 jaar één extra grond op de markt zou komen. Om dat povere resultaat te bereiken moest er een complex reglement worden opgemaakt, waarbij sommige gronden moesten worden vrijgesteld. De toepassing daarvan zorgde voor allerlei soms kafkaiaanse problemen, die ik nadien ook in de gemeenteraad heb aangehaald, en waarin ik een aantal Essenaren heb geholpen om hun weg te vinden. De belasting op grondspeculatie bleek er vooral één voor de Essenaar die per ongeluk met een stuk onbebouwde grond was opgezadeld – of die zelfs uit bekommernis voor het milieu of het landschap verkoos om een groen perceel niet zomaar te bebouwen.
Gisteren heeft de gemeenteraad unaniem beslist om de heffing af te schaffen. Dat is voor mij tot op heden het meest concrete resultaat van het bestuursakkoord dat we met Vooruit hebben afgesloten, en voor mezelf ook een mooie politieke overwinning, als wellicht de meest overtuigde -en alleszins de meest vocale- tegenstander van deze heffing in de raad. Essen niet zomaar volbouwen is voor mij één van de doelstellingen waarom ik politiek actief ben geworden, en daar paste deze belasting absoluut niet in. Maar eigenlijk deed ze vooral niets, behalve een aantal mensen op kosten jagen en een administratieve mallemolen voeden.
De collega’s van cd&v maakten duidelijk dat zij de belasting niet zouden hebben afgeschaft, maar durfden daar bij de stemming de conclusies niet uit te trekken. Ze toonden dan maar een soort van schuldbesef -dat is in de mode- door te stellen dat de belasting een “hobbelig parkoers” had gekend. Dat ze dat parkoers ook 2, 4, 6 of 8 jaar geleden hadden kunnen beëindigen, zeiden ze er niet bij. Of nog beter : ze hadden kunnen besluiten om er nooit aan te beginnen. Maar het half miljoen dat het in de loop der jaren heeft opgebracht, bleek toch iets té aantrekkelijk.
Hoe dan ook… opgeruimd staat netjes.