Herman Suykerbuyk (°1934)

Na zijn activiteit in het Heidebloempje, later in Heidebrand, zou Herman Suykerbuyk zijn Christelijk-Vlaams engagement nooit meer uit het oog verliezen. Suykerbuyk studeerde rechten aan de K.U.Leuven en werd actief in het Katholiek Vlaams Hoogstudenten Verbond. Na zijn studies werkte Suykerbuyk voor het N.C.M.V. en sloot zich aan bij de C.V.P.-jongeren.

Toen op 16 mei 1965 burgemeester Dierickxsens onverwacht overleed, werd Suykerbuyk op 31-jarige leeftijd tot burgemeester van Essen benoemd. Hij zou tot in 1995 de burgervader van de grensgemeente blijven. Dat bracht hem ertoe regelmatig een blik over die grens te werpen. In 1967 stond hij mee aan de wieg van het Belgisch-Nederlands Grensoverleg Benego, waar hij eind jaren '80 voorzitter van werd. Ook binnen het Algemeen Nederlands Verbond ontplooide Suykerbuyk zijn activiteit.

In 1968 werd Suykerbuyk tot volksvertegenwoordiger gekozen, in 1987 stapte hij over naar de Senaat om in 1995 in het eerste rechtstreeks verkozen Vlaams Parlement terecht te komen. Dat vormde een bekroning voor zijn politieke loopbaan, die vooral in het teken van de staatshervorming had gestaan. Suykerbuyk was binnen zijn partij meer dan eens de Vlaamsgezinde roepende in de woestijn. Dat uitte zich bijvoorbeeld in het feit dat hij regelmatig als één van de weinige C.V.P.-mandatarissen deelnam aan de IJzerbedevaart, waarmee hij via het Heidebloempje had kennisgemaakt. Vanuit Essen werken aan de toekomst van Vlaanderen: een constante in het leven van Herman Suykerbuyk